Ρεβεγιόν με φίλους στο σπίτι!

Γιορτάστε με μικρό κόστος! Την ώρα που η οικονομική κρίση «χτυπάει» δυνατά την πόρτα μας, εμείς σαν εφευρετικοί άνθρωποι που είμαστε, δημιουργούμε «αντιστάσεις»!

Η αλήθεια είναι ότι περνάμε δύσκολες στιγμές τα τελευταία χρόνια, τα μνημόνια ακολουθούν το ένα το άλλο και βλέπουμε τα οικονομικά μας να εξανεμίζονται. Ειδικά, αυτές τις γιορτινές ημέρες που έρχονται, πιάνουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται, πως και με ποιο τρόπο θα καταφέρει να τα βγάλει πέρα με τα έξοδα των εορτών, είτε αυτό αφορά το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, είτε τα δώρα που θέλουμε να προσφέρουμε στους αγαπημένους μας, είτε ακόμα και για τις μικρές εξόδους μας που τόσο μας έχουν λείψει.

Σας προτείνω τρόπους να περάσετε καλά και να μην το «βάλετε κάτω»! Τελεία και παύλα! Δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται τι έκανε πέρυσι, πρόπερσι και το γνωστό σε όλους «κάθε πέρσι και καλύτερα». Όχι!

Σκεφτόμαστε μόνο, πως θα περάσουμε όσο γίνεται καλύτερα, φέτος. Χωρίς πολλά έξοδα μεν, αλλά με καλή διάθεση και έξυπνες επιλογές δε, γιορτάζουμε τα φετινά Χριστούγεννα! Με καλούς φίλους ή με αγαπημένους συγγενείς! Γιορτάζουμε, χαιρόμαστε και επικοινωνούμε με τους φίλους μας, αυτές τις γιορτινές μέρες, γιατί απλά το χρειαζόμαστε! Το έχουμε πιο πολύ ανάγκη τις μέρες των γιορτών.

Βγείτε έξω, απολαύστε το γιορτινό κλίμα, περπατήστε, αναπνεύστε βαθιά, και χαμογελάστε όσο το δυνατόν περισσότερο. Ξετρυπώστε όλες τις δωρεάν εκδηλώσεις που γίνονται στην πόλη αυτή την περίοδο.

Σε πείσμα όλων, δημιουργούμε το καλύτερο γιορτινό τραπέζι, με φαντασία και με υλικά που δεν κοστίζουν μια μικρή περιουσία. Είτε καλέσουμε φίλους στο σπίτι μας, είτε είμαστε εμείς καλεσμένοι τους, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να οργανώσετε όλοι μαζί το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Κυρίως το «κομμάτι» της επιλογής των φαγητών που θα σερβιριστούν στο γιορτινό σας τραπέζι. Συζητήστε με τους φίλους σας την ιδέα αυτή, επιλέγοντας δημιουργικές και οικονομικές λύσεις. Κανονίστε ποιος και τι μπορεί να μαγειρέψει και ποιος θα αναλάβει να φέρει το κρασί. Επίσης, άλλος φίλος μπορεί να προσφέρει τα γλυκά που έφτιαξε και θα ήθελε να μοιραστεί τη δημιουργικότητά του. Σκεφτείτε ότι με αυτόν τον τρόπο το κόστος για το γιορτινό τραπέζι μοιράζεται καθώς θα μοιραστείτε τα έξοδα.

Φτιάξτε το αγαπημένο σας φαγητό, δημιουργήστε και στο δικό σας σπίτι το γιορτινό κλίμα με μυρωδιές και χρώματα. Μοιραστείτε τις ώρες αυτές με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Συντονιστείτε στον αγαπημένο σας σταθμό ή ακούστε το αγαπημένο σας cd. Αφήστε να σας πλημμυρίσει ευχάριστα η μουσική και χαρείτε τις ώρες αυτές. Είναι τόσο απλό.

Ένα καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό με άφθονο κρασί μπορούν ν’ αποτελέσουν την καλύτερη επιλογή, από ό,τι το μενού ενός εστιατορίου. Δοκιμάστε νέες γεύσεις, πειραματιστείτε και δώστε χαρά σε σας και στην παρέα σας.

Κάντε μια λίστα με τ’ αγαπημένα σας τραγούδια που θέλετε ν’ ακούσετε κατά τη διάρκεια του φαγητού με τους φίλους σας και μη ξεχνάτε πόσο εύκολα ξεκινά ένα μικρό πάρτι.

Χορέψτε και διασκεδάστε με την παρέα σας… άλλωστε ποιος θα σας εμποδίσει;

Στο τέλος αυτής της γιορτινής ημέρας, εκείνο το ξημέρωμα… θα έχετε νιώσει απερίγραπτη χαρά και ολοκλήρωση.

Καλές Γιορτές να έχουμε όλοι μας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Ρεβεγιόν με φίλους στο σπίτι!"

x-mas Creativity! To περιοδικό για τις γιορτινές ημέρες! Στις 15 Νοεμβρίου 2013 σε όλη την Ελλάδα!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "x-mas Creativity! To περιοδικό για τις γιορτινές ημέρες! Στις 15 Νοεμβρίου 2013 σε όλη την Ελλάδα!"

Έρχεται και μας παροτρύνει να σκεφτούμε... γιορτινά!

Ένα νέο περιοδικό θα κυκλοφορήσει στις 15 Νοεμβρίου, γεμάτο από ιδέες γιορτινές για τα Χριστούγεννα. Μην το χάσετε! Είναι γιορτινό, χαρούμενο και με "φρέσκιες" ιδέες.

Το συστήνω και για κάποιον άλλο λόγο: Θα "με διαβάσετε" μέσα από τις σελίδες του. Ναι...ναι... Έστειλα κι εγώ τα αρθράκια μου και δημοσιεύτηκαν!

Εύχομαι καλή επιτυχία και καλή συνέχεια στην επόμενη έκδοσή του!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Έρχεται και μας παροτρύνει να σκεφτούμε... γιορτινά!"

Πατάτες σουφλέ! Σκέτη αμαρτία...

Πολύ γρήγορο και νόστιμο φαγητό! Είναι λίγο βεβαρυμένο με θερμίδες λόγω της κρέμας γάλακτος, αλλά μια στο τόσο δεν μας "χαλάει".
Γύρισα σπίτι κάπως αργά το απόγευμα και δεν ήξερα τι να ετοιμάσω, συμπληρώνοντας το βραδινό τραπέζι. Μου είχαν περισσέψει αρκετές βραστές πατάτες από την προηγούμενη μέρα, και επειδή τίποτα δεν πρέπει να αφήνουμε να πάει χαμένο..., μμμμμ τι να πω... έβαλα τη φαντασία μου και δημιούργησα :))))
Έριξα μια ματιά στο ψυγείο, για να μπορέσω να δω τι υλικά υπάρχουν που θα μπορούσα να αξιοποιήσω και άρχισα...
Ξεφλούδισα τις βραστές πατάτες και τις έκοψα σε μέτρια κομμάτια. Αφού τις αλατοπιπέρωσα, έριξα λίγο λάδι και ένα ποτηράκι νερό. Ψιλοέκοψα τρεις φέτες μπέικον (όπου είχαν απομείνει και αυτές), ξετρύπωσα και το μπωλάκι με το τριμένο τυρί (κεφαλογραβιέρα) και το έριψα πάνω από τις πατάτες.
 Στη συνέχεια, είπα να το κάνω ακόμα πιο γευστικό και θερμιδικό (χα χα) μιας και θα το κάνω που θα το κάνω το αμάρτημα σήμερα. Έκοψα ένα μέτριο κομμάτι από την αγαπημένη μου φέτα και αφού την έκανα τρίμα με τα χεράκια μου το έριξα σκόρπιο στο ταψάκι με τις πατάτες.
Τέλος, έριξα την πολυπόθητη κρέμα γάλακτος (είχε περισσέψει ένα κουτάκι από προηγούμενη αγορά), ευκαιρία σκέφτηκα να φύγει και αυτή, και η επόμενη φορά που θα αγοράσω θα είναι του χρόνου... (χα χα)
Και ήρθε η ώρα να μπει το ταψάκι στο φούρνο....
Δεν θέλει πολύ ώρα ψήσιμο. Για 20 λεπτά στους 200 βαθμούς... και έτοιμο το βραδινό μας!

Θα έλεγα καλή μου όρεξη, μα πρόλαβα και το σαβούρδισα :)))))) και στη φωτογραφία που βλέπετε έχει απομείνει το μισό. Ήταν υπέροχο! Καλή μου χώνεψη!!!!

Δοκιμάστε το, θα με θυμηθείτε!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Πατάτες σουφλέ! Σκέτη αμαρτία..."

Μικρές βάσεις για τα αγαπημένα μας κεριά!

Κάνοντας βόλτα σε αγαπημένες σελίδες στο διαδίκτυο, σελίδες με χειροποίητες ιδέες, έπεσα πάνω σε μια ανάρτηση του Pysselbolaget, που βλέποντάς την δεν θα μπορούσα να μην την αντιγράψω, και σαν ανάρτηση αλλά και σαν ιδέα!

Πόσες φορές δεν έχουμε χρησιμοποιήσει τα διάφορα βαζάκια (από μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού κλπ.) για άλλες χρήσεις... Είτε τα χρησιμοποιούμε για να βάζουμε διάφορα μικροπράγματα, είτε σαν κηροπήγια για τα ρεσώ κλπ. Αυτά που μας μένουν (έχω ένα σωρό στο συρτάρι της κουζίνας μου) είναι τα καπάκια τους. Μέχρι τώρα, δεν είχα σκεφτεί αυτήν την ιδέα.... Ποιά; Μα... να τα μετατρέψω σε βάσεις για τα κεριά!

Βέβαια, πριν καιρό, είχα αγοράσει δύο γυάλινες βάσεις για τα κεριά μου, επειδή την είχα πατήσει... ξέρετε τώρα... καίγοντας το κερί, κάποιες φορές αρχίζει να χύνεται από τη μεριά και να κατρακυλάει στο τραπεζάκι... Αλλά, το πάθημα έχει γίνει μάθημα, εξ ου και οι δυο βάσεις που έλεγα πριν.

Όμως με την ιδέα που είδα, ήρθε η ώρα να μετατρέψω και τα δικά μου καπάκια σε χρήσιμες βάσεις!

Τα υλικά που θα χρειαστούμε, είναι απλά: Διάφορα χρώματα ακρυλικής μπογιάς, πινελάκι, πιστόλι σιλικόνης για να κολλήσουμε διάφορες κορδέλες πάνω τους, ή ό,τι άλλο υλικό θέλετε (πούλιες, κομματάκια ύφασμα κλπ.), βάλτε τη φαντασία σας και ...καλό ταξίδι στον κόσμο της χειροτεχνίας!

Δείτε εδώ πόσο όμορφα και χαρούμενα έγιναν... τα καπάκια, ζωγραφίζοντάς τα και στολίζοντάς τα με διάφορα υλικά, και όταν φτιάξω τα δικά μου, θα τα αναρτήσω οπωσδήποτε!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Μικρές βάσεις για τα αγαπημένα μας κεριά!"

Κυριακάτικη ...σπορά!

Προχθές, καθώς τακτοποιούσα τα ραφάκια με τα είδη κηπουρικής, (μπωλάκια, γλαστράκια, και πολλά άλλα), πήρε το μάτι μου 2-3 βαζάκια, κάπου πίσω στριμωγμένα. Αμάν!!! πως έγινε και τα ξέχασα!!!

Βέβαια... μμμ... είχα φυλάξει σπόρους, πέρυσι, από κάποια λαχανικά που είχα φυτέψει. Αυτά βέβαια, τα είχα πάρει μικρά φυτά...και είχα τη φαεινή ιδέα να αποξηράνω μερικούς σπόρους τους. Το πείραμά μου το ολοκλήρωσα, θυμάμαι, όλα καλά φαίνονταν, τα έκλεισα τότε και στα βαζάκια τους και περίμεναν το χρόνο... (αλλά και το χέρι μου!) να τους δώσει ζωή!

Διατηρήθηκαν καλά, άραγε, οι σπόροι; μμμμ εδώ σε θέλω μάστορα... Και καλά, άντε να διατηρήθηκαν καλά οι σπόροι από πέρυσι, μάζεψα όμως τους καλύτερους σπόρους από τους καλύτερους καρπούς, όπως λένε; Θα πιάσουν φέτος; Θα βολευτούν καλά, ώστε να φυτρώσουν; Θα έχουν τη σωστή θερμοκρασία εκεί που θα τοποθετήσω τα γλαστράκια; Πολλά τα ερωτήματα...  Μμμμ...

Το σκεφτόμουν, το ξανασκεφτόμουν, και το αποφάσισα! Θα κάνω το πείραμά μου. Θα τα φυτέψω τα σποράκια, όπως ακριβώς κάνω και με τους αγορασμένους σε φακελάκι σπόρους! Και ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει. Αν δεν κάνεις και το λάθος σου, πως θα μάθεις, έτσι δε λένε;
Και στην τελική, με βλέπω σε κανά δίμηνο, να αγοράζω έτοιμα φυτά και θα κάνω ό,τι έκανα και πέρυσι. Καλά, εντάξει, μην απογοητεύομαι, μπορεί και να πιάσουν... έτσι;

Έβγαλα λοιπόν τα απαραίτητα από τα ραφάκια μου, και άρχισα τη... σπορά! :))))  Για καλό και για κακό, εξ αρχής, τους έβαλα σε χώμα βιολογικό. Για τα λαχανικά αξίζει τον κόπο, να δώσεις κάτι παραπάνω, για να μην έχει το χώμα φάρμακα και χημικά.

Φύτεψα λοιπόν, τα σποράκια από ντοματιές, πιπεριές και αγγουριές. Ευτυχώς μου έμειναν και λίγα χαρτάκια, από αυτά που γράφεις τι ακριβώς έχεις σπείρει, (για τους αρχάριους είναι, γιατί οι έμπειροι, τα γνωρίζουν και από τα φύλλα τους), έγραψα τι έσπειρα, και τοποθέτησα τα γλαστράκια έξω, σε μια γωνιά, ελπίζοντας ο ήλιος να ζεσταίνει τα σποράκια και ο αέρας να τα αναζωογονεί.

Φρόντισα βέβαια, να βάλω αρκετό χωματάκι από πάνω τους, μη τυχόν και μου τους πάρει ο αέρας και τους πάει βόλτα μέρες που 'ναι, και από εδω και στο εξής, μέρα με τη μέρα, ποτίζοντάς τα θα περιμένω το πολυπόθητο μικρό κλώνο να βγαίνει από το γλαστράκι!!

Ελπίζω δηλαδή... :))))

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Κυριακάτικη ...σπορά!"

Δώστε το δικό σας ύφος, με μια απλή βέργα τοίχου!

Μια πολύ "φρέσκια" ιδέα, για να στολίσετε και να αναδείξετε, ένα μικρό και αγαπημένο σημείο του σπιτιού σας, με ό,τι σας κάνει κέφι, και θέλετε να το βλέπετε καθημερινά! Σημειώσεις, φωτογραφίες, ζωγραφιές, τη λίστα για τα ψώνια σας κλπ., ένα σωρό ιδέες μπορείτε να σκαρφιστείτε.
Μια ιδέα καλή είναι, να τη τοποθετήσετε σε ένα σημείο, στον τοίχο της κουζίνας σας π.χ. και να "κρεμάσετε" τις αγαπημένες σας συνταγές!
Είτε στο παιδικό δωμάτιο, πάνω από το γραφείο, κρεμώντας τα προγράμματα της εβδομάδας, και τις πιο όμορφες ζωγραφιές που δημιούργησε το καμάρι σας!

Τη βέργα της φωτογραφίας την έχω βάλει στο χώρο που δουλεύω, δίπλα στο γραφείο μου και έχω κρεμάσει διάφορες σημειώσεις, δουλειές που έχω να κάνω αλλά και φωτογραφίες προσωπικές κλπ. (για να  φωτογραφίσω τη βέργα, έβγαλα τα προσωπικά μου και κρέμασα διάφορες κάρτες). Δίνει μια πιο παιχνιάρικη όψη και "σπάει" λίγο την σοβαρότητα του χώρου.
Χίλιες δυο ιδέες, για μια τόσο απλή βέργα!

Αυτή τη βέργα, με τα πιαστράκια της θα τη βρείτε στην ΙΚΕΑ. Σε λευκό ή μαύρο χρώμα. Είναι αρκετά οικονομική, αν θυμάμαι καλά, γιατί την έχω πάρει πριν ένα χρόνο, είχε γύρω στα 7 ευρώ. Προϋπόθεση να "πιάνουν τα χέρια σας", γιατί χρειάζεται να τη στηρίξετε στον τοίχο, δηλ. θέλει το μάστορά της...

Αν σας άρεσε η ανάρτησή μου, μοιραστείτε την με τους φίλους σας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Δώστε το δικό σας ύφος, με μια απλή βέργα τοίχου!"

Βάλτε φαντασία και δημιουργήστε με κεριά!

Έχω ένα κόλλημα με τα κεριά τελικά! Παντός σχήματος, χρώματος, με άρωμα, χωρίς άρωμα...  Πόσο μάλλον όταν σε αυτά τα κεριά έχω βάλει κι εγώ το χεράκι μου! Ειδικά σε αυτά τα λευκά κεριά, που, με ό,τι κι αν τα στολίσεις αναδεικνύεται η ομορφιά τους ακόμα περισσότερο.
Και, φυσικά, τα ανάβω, δεν στολίζουν μόνο το χώρο, μου χαρίζουν και τη ζεστασιά τους βλέποντάς τα να τρεμοπαίζει η φλόγα τους. Μου κάνουν καλή παρέα... Αν το συνδυάσω και με ένα ποτήρι καλό κρασί, χαμηλή μουσική... εεε, εντάξει... αρχίζει το ταξίδι... Κι αυτή την περίοδο, λίγη ώρα χαλάρωσης, χρειάζεται σε όλους μας. Κάτι, για να ξεφεύγει λίγο το μυαλό μας...

Δε χρειάζεται να ξοδευτούμε, για να τα στολίσουμε. Σε όλα τα σπίτια υπάρχει κάθε λογής σπάγγος, συρματάκι, κουμπιά, ακόμα και κανέλλα, ναι, αυτή που χρησιμοποιούμε στη μαγειρική κλπ.

Αρκεί βέβαια να έχετε κι ένα πιστόλι σιλικόνης, τη γνωστή κόλλα... Πρόσφατα πήρε το ματάκι μου σε super ένα μικρό πολύ οικονομικό, το αγόρασα αλλά δεν κάνει και τόσο καλά τη δουλειά του. Γι αυτό, αν δεν έχετε και θέλετε να αγοράσετε, πάρτε ένα πιστόλι σιλικόνης από μαγαζί με εργαλεία, είναι λίγο πιο ακριβό αλλά θα μείνετε ευχαριστημένοι. Η χρήση του σε κατασκευές, είναι τέτοια, που θα βγάλει τα λεφτά του, που λέμε...

Προσοχή όμως, η κόλλα είναι τόσο καυτή, που αν πέσει στα χέρια σας καθώς τη χρησιμοποιείτε, ατυχήσατε! Για αυτό, προσοχή και χωρίς βιασύνη, όταν χρησιμοποιείτε το πιστόλι σιλικόνης... Και το γράφω αυτό γιατί από τη βιασύνη μου την πάτησα προ ημερών και κατακάηκα. Κατάφερα όμως να τελειώσω τις δημιουργίες μου, ευτυχώς. Τα δύο κεριά είναι με υλικά από σπάγγο, κουμπιά και κανέλλα.

Το κερί με την κανέλλα, ήθελε λίγο παραπάνω δουλειά, γιατί σκέφτηκα να το κάνω σα θήκη, δηλ. όταν τελειώσει το κερί, να βάλω άλλο μέσα. Έτσι έδεσα μία μία κανέλα με συρματάκι ψιλό και μετά την κόλλα. Η πλάκα ήταν τη στιγμή που έβαλα το κερί μέσα στη θήκη κανέλλας. Υπήρχε μια ανισορροπία. Το ύψος του κεριού ήταν χαμηλότερο από τις κανέλλες. Εκεί, κόλλησα λίγο, καθώς το κοιτούσα. Δεν το είχα υπολογίσει. Αλλά μου κατέβηκε μια ιδέα... Έκοψα ένα κομματάκι από ένα φελλό και στήριξα (ή μάλλον σήκωσα) λίγο το κερί, και έτσι ήρθε μια χαρά..

Και το ταξίδι στον κόσμο της μεταμόρφωσης των κεριών, δεν τελειώνει ποτέ. Και, θυμηθείτε, χωρίς πολλά έξοδα!


Αν σας άρεσε η ανάρτησή μου, μοιραστείτε την με τους φίλους σας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Βάλτε φαντασία και δημιουργήστε με κεριά!"

Άνοιξη! Ας βάλουμε Χρώμα στη Ζωή μας!

Ευτυχώς, ευτυχώς... έλαμψε ο ήλιος! Τι ήταν αυτός ο χειμώνας φέτος... Ελπίζω βέβαια να 'χει τελειώσει οριστικά, μην μας έχει καμιά έκπληξη μέσα στην καρδιά της Άνοιξης!  Ουφφφφ.., λίγο ήλιο πεθύμησα... και σήμερα... έκανε την εμφάνισή του!  Δειλά-δειλά. Αυτόματα μου αλλάζει η διάθεση, βλέπω με διαφορετική οπτική αυτά που γίνονται γύρω μου, ακόμα και αυτά που δε γίνονται αλλά απλώς τα... φαντάζομαι. Ακόμα και η φαντασία μου έχει... χρώμα!!!

Είπα χρώμα και σκέφτηκα... τι άλλο από το χρώμα των λουλουδιών! Περνώντας από το φυτώριο χθες πήρα μερικές πρίμουλες, με φανταστικά χρώματα και στόλισα τον κήπο μας. Άλλη εικόνα... φωτεινή, λαμπερή, χρωματιστή και με υποσχέση... καλοκαιριού!

Θα μου πείτε... μα είναι τόσο προσωρινό όλο αυτό! Όπως λένε μερικοί που δεν τους πολυαρέσουν τα λουλούδια, "έλα μωρέ... σε δύο μήνες θα χάσουν τα άνθη τους... είναι πρόσκαιρη η ομορφιά τους, ενώ τα φυτά με πρασινάδα είναι διαχρονικά".
Εγώ τους απαντώ πως αυτό είναι που τα κάνει... πανέμορφα! Για αυτό και τότε που είναι ανθισμένα πρέπει να τα χαίρεσαι!

Βέβαια, τις πρίμουλες δεν θα τις μεταφυτεύσω ακόμα, θα τις αφήσω καμιά βδομάδα να ριζώσουν καλά στα γλαστράκια τους. Προς το παρόν... χαίρομαι το χρώμα τους! Και μαζί με τα ζουμπούλια που έχουν βγήκαν επιτέλους, κάνουν καλή παρέα!

Και μια μικρή συμβουλή: Οι πρίμουλες αγαπούν την υγρασία και χρειάζονται δροσιά. Θέλουν ημισκιερά σημεία και προστατευμένα από τον καυτό ήλιο. Για αυτό, σε λίγο καιρό και καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, καλό είναι να τις προφυλάξουμε. Ιδανικό μέρος είναι το σημείο του κήπου που το φωτίζει ο πρωινός ήλιος.

Καλά ανοιξιάτικα φυτέματα! Και μη ξεχνάτε πως η κηπουρική, χαλαρώνει, εμπνέει και γεμίζει αισιοδοξία!


Αν σας άρεσε η ανάρτησή μου, μοιραστείτε την με τους φίλους σας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Άνοιξη! Ας βάλουμε Χρώμα στη Ζωή μας!"

Εύκολη και οικονομική λύση για να παρκάρετε το ποδήλατό σας!

Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκατε, πού αλλά και με ποιο τρόπο να "παρκάρετε" το ποδήλατό σας, όσο είσαστε σπίτι; Θα μου πείτε τώρα, δεν προβληματίζεστε γιατί το ποδηλατό σας έχει stand... μμμ και σωστά σκέφτεστε. Υπάρχουν όμως ποδήλατα, σαν το δικό μου, που δεν είχε αλλά ούτε μπορώ να του προσαρμόσω stand. Είναι τέτοιο το μοντέλο, που το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να αγοράσω μια βάση και να το ακουμπώ εκεί.
Όμως, προ ημερών, καθώς είχα χαθεί μέσα σε διάφορα blogs, βρήκα μια δυο υπέροχες ιδέες, χωρίς να χρειαστεί να χαλάσω ούτε ένα ευρώ, για να παρκάρω το ποδήλατό μου όμορφα και ωραία! (προϋποθέτει όμως να έχεις λίγο χώρο στην αυλή ή στο μπαλκόνι σου, είναι η αλήθεια!)

http://www.recyclart.org/2012/02/pallet-easy-bikerack/

Ακριβώς! Stands από παλέτες! Και μη μου πείτε πως είναι δύσκολο να βρείτε δύο παλέτες... Καθόλου μάλιστα... Και μη νομίζετε ότι χρειάζεται καμιά συναρμολόγηση ή κάποια εργαλεία για να τη στήσεις. Απλά, αν θέλεις να 'ναι λίγο σταθερή, στο σημείο που ακουμπά η μία με την άλλη, βάζεις λίγη σιλικόνη, άντε και κανένα καρφάκι. Αφήστε που εξασφαλίζετε έτσι και θέση για όλα τα ποδήλατα που πιθανόν υπάρχουν στην οικογένεια.

Η παλέτα που ακουμπά στον τοίχο, δημιουργεί, όπως βλέπετε στη φωτογραφία, την κάθετη σχισμή που προσαρμόζεται ο πίσω τροχός του ποδηλάτου και κρατά το ποδήλατο ψηλά. Η παλέτα που ακουμπά στο έδαφος δημιουργεί μια "τσέπη" για να "καθίσει" μέσα ο μπροστινός τροχός, έτσι ώστε να μην κυλήσει το ποδήλατό μας.

Και για όσους θέλουν το ποδήλατό τους να το παρκάρουν μέσα στο σπίτι τους -για καλό και για κακό :))))- υπάρχει και η παρακάτω λύση... στολίζοντας έτσι και το χώρο...

http://www.curbly.com/users/diy-maven/posts/10482-diy-pallet-bookshelf-bike-rack

Μέσα από την εξερεύνησή μου προχθές, είδα πολλές προτάσεις και ιδέες, για το πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε παλέτες. Σε επόμενη ανάρτησή μου θα σας τις παρουσιάσω!!! Ιδανικές λύσεις, μοντέρνες, απλές στην κατασκευή, λειτουργικότατες και τελείως οικονομικές, για να ομορφύνουμε την αυλή μας, την ταράτσα μας ακόμα και το εξοχικό μας!




Αν σας άρεσε η ανάρτησή μου, μοιραστείτε την με τους φίλους σας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Εύκολη και οικονομική λύση για να παρκάρετε το ποδήλατό σας!"

Aποκριάτικες ...εξορμήσεις!

Όλο και κάπου θα βρεθούμε αυτές τις μέρες, να πιούμε λίγο κρασάκι, άντε και ένα ποτηράκι τσίπουρο... άλλωστε η παροιμία δεν λέει "η φτώχεια θέλει καλοπέραση";
Είναι οι μέρες τέτοιες, μέρες αποκριάς, θα κανονίσουμε κάτι, κάπου θα βρεθούμε να χαλαρώσουμε με καλό κρασάκι και καλή παρέα. Για αυτό λοιπόν σκέφτηκα να κάνω δύο προτάσεις, και που ξέρει κανείς, ίσως αποδειχθούν καλές και για σας!



>Μεταμοντέρνο Τσιπουράδικο "Το Μελάκι" στο Παγκράτι

Πηγή: http://ouranitsa.blogspot.com

Ανεπιφύλακτα προτείνω το τσιπουράδικο "Το Μελάκι", αυτό το ζεστό χώρο, που έχει η Λίνα με τον άντρα της, στο Παγκράτι, μια ...ανάσα που λέμε από το κέντρο της Αθήνας. Ναι, ναι... είναι αυτό το στέκι με την όμορφη κρεμάστρα που έγραφα σε προηγούμενη ανάρτησή μου.

Ο χώρος πολύ ευχάριστος, ζεστή ατμόσφαιρα, πολύ καλή εξυπηρέτηση και με κάθε τσιπουράκι ένας διαφορετικός μεζές! Σαν τα τσιπουράδικα του Βόλου! Μεγάλη ποικιλία, νόστιμοι μεζέδες με μεράκι φτιαγμένοι, και το σπουδαιότερο ...εξαιρετικές τιμές! Αφήστε που μπορεί και να πετύχετε και ζωντανή μουσική, με λαϊκά ή ρεμπέτικα τραγούδια. (Τηλ. 210-7100721)


...............................................................................


>Μεζεδοπωλείο "Το Διαχρονικό" - Χαϊδάρι

Μετά από περιπλάνηση, βράδυ Σαββάτου στο Χαϊδάρι, ψάχνοντας σε ποιο μεζεδοπωλείο να πάμε, και αφού κάναμε μια αποτυχημένη προσπάθεια σε ένα από αυτά της πλατείας, το μάτι μας έπεσε σε ένα παλιό πέτρινο σπίτι, που το είχαν μεταμορφώσει σε μεζεδοπωλείο.
Μας τράβηξε αμέσως και στο λεπτό μπήκαμε στο χώρο. Και εκεί, μπαίνοντας μείναμε με το στόμα ανοιχτό! Τι καταπληκτική διακόσμηση είχαν κάνει! Όλα τα παλιά αντικείμενα -του σπιτιού- τα είχαν αξιοποιήσει, διαμορφώνοντας μικρές και ζεστές γωνιές από παλιές φωτογραφίες, πιατέλες, καλαπόδια, τα ραφάκια σαν από παλιό μπακάλικο και πολλά άλλα, με τέτοιο τρόπο και είχαν καταφέρει ένα άψογο αποτέλεσμα.

Τριγύρισα σε όλο το μαγαζί με τη φίλη μου, φωτογραφίζοντας τις μικρές αυτές γωνιές, αλλά δυστυχώς με το κινητό μου, πού να φανταστώ που θα βρισκόμουν εκείνο το βράδυ. Οι φωτογραφίες το αδικούν, είναι η αλήθεια, αλλά δεν έχω κι άλλες.

Αυτό που στη συνέχεια αναρωτιόμασταν και όσο περνούσε η ώρα, ήταν αν και το φαγητό του ήταν εξίσου καλό όπως και το περιβάλλον του. Και τελικά, ω ναι! Ήταν πολύ καλό, καλές γεύσεις στα φαγητά που διαλέξαμε τουλάχιστον, πολύ εξυπηρετικοί, αλλά υπήρχε και το σκοτεινό του σημείο! Δεν μας "δώρισαν" αυτό το υπέροχο μικρό μπουκαλάκι με το οποίο πρόσφεραν το τσιπουράκι τους, στη φιλενάδα μου! χα χα χα  Τι κρίμα! Της έμεινε απωθημένο! Πρέπει απαραιτήτως να της βρούμε ένα, πιστό αντίγραφο.

Και επειδή όλα έμοιαζαν τέλεια, αναρωτιόμασταν ότι μάλλον θα μας "κοπανήσει" στο τέλος στις τιμές. Δεν μπορεί λέγαμε και χαμογελούσαμε. Τελικά, και από τιμές, μια χαρά ήταν. Γύρω στα 17 ευρώ το άτομο μας πήγε. Θα μου πείτε δεν είχε ζωντανή μουσική... ε.. ναι... δεν είχε, αλλά όμως στο τέλος φεύγεις πολύ ευχαριστημένος. Αρκεί με το όλο το "πακέτο", να έχεις και καλή παρέα. Το σημαντικότερο! (Tηλ.: 210-5815910)


Αν σου άρεσε αυτό που διάβασες, μπορείς να το μοιραστείς με τους φίλους σου :))))

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Aποκριάτικες ...εξορμήσεις!"

O Μικρός Πρίγκηπας

Το βιβλίο, λένε, είναι ένας καλός σύντροφος και συνάμα ένας συνοδοιπόρος σε ...ταξίδια άλλα!
Από τα βιβλία που έχω διαβάσει, πολλά από αυτά με ταξίδεψαν σε άλλους κόσμους, άλλα με οδήγησαν από μονοπάτια που δεν είχα ακόμα διαβεί αλλά θα ήθελα να περπατήσω και άλλα βιβλία που με έκαναν να νιώθω τόσο οικεία, λες και έγραψε κάποιος άλλος αντί για μένα τις σκέψεις μου. Έτσι με έκανε να νιώσω "Ο μικρός Πρίγκηπας", αυτό το παραμύθι, που δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά μα και σε μεγάλους. Μια μικρή τόσα δα ιστορία να σου υπενθυμίζει με τόσο απλό τρόπο τις αξίες της ζωής!

Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, άλλωστε δεν θα σας κουράσει καθόλου με βαθυστόχαστες σκέψεις, είναι απλή η γραφή του...

Μερικά αποσπάσματα από το παραμύθι, που με έκαναν να αγαπήσω αυτό το βιβλίο, τα δημοσιεύω στη συνέχεια. Είναι "μαγικό" σας λέω, αυτό το βιβλίο! 

Καλό διάβασμα!


......
ΧΧΙ
- Καλημέρα, είπε η αλεπού.
- Καλημέρα, απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας, που στράφηκε, μα δεν είδε τίποτα.
- Εδώ είμαι, είπε η φωνή, κάτω απ’ τη μηλιά...
- Ποια είσαι; Είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είσαι πολύ όμορφη...
- Είμαι μια αλεπού, είπε η αλεπού.
- Έλα να παίξουμε, της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. Είμαι τόσο λυπημένος...
- Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού. Δεν είμαι εξημερωμένη.
- Α! Με συγχωρείς, έκανε ο μικρός πρίγκιπας.
Ύστερα όμως που το σκέφτηκε, πρόσθεσε:
- Τι θα πει “εξημερωμένη”;
- Δεν είσαι ντόπιος, είπε η αλεπού, τι ψάχνεις να βρεις;
- Τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι θα πει “εξημερωμένη”;
- Oι άνθρωποι, είπε η αλεπού, έχουν τουφέκια και κυνηγάνε. Είναι πολύ ενοχλητικό! Τρέφουν και κότες. Είναι το μόνο τους καλό. Ψάχνεις για κότες;
- Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Ψάχνω να βρω φίλους. Τι θα πει “εξημερωμένη”;
- Είναι κάτι που ξεχάστηκε πια, είπε η αλεπού. Σημαίνει “δημιουργώ δεσμούς”…
- Δημιουργώ δεσμούς;
- Βεβαίως, απάντησε η αλεπού. Δεν είσαι για μένα παρά ένα παιδί όμοιο μ’ άλλα εκατό χιλιάδες παιδάκια. Και δε σ’ έχω ανάγκη. Κι ούτε και συ μ’ έχεις ανάγκη. Δεν είμαι για σένα παρά μια αλεπού όμοια μ’ εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά, αν μ’ εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα ‘σαι για μένα μοναδικό στον κόσμο. Και θα ‘μαι για σένα μοναδική στον κόσμο…
- Αρχίζω να καταλαβαίνω, είπε ο μικρός πρίγκηπας. Υπάρχει ένα λουλούδι… νομίζω πως μ’ έχει εξημερώσει…
Μα ξαναγύρισε στην ιδέα της η αλεπού:
- Η ζωή μου είναι μονότονη. Εγώ κυνηγάω τις κότες κι οι άνθρωποι κυνηγάνε εμένα. Όλες οι κότες μοιάζουν μεταξύ τους, όπως μοιάζουν κι όλοι οι άνθρωποι. Βαριέμαι λοιπόν λιγάκι. Αν μ’ εξημερώσεις όμως, η ζωή μου θα πλημμυρίσει από ηλιοφώς. Θα μάθω ν’ αναγνωρίζω ένα θόρυβο από βήματα που θα ΄ναι διαφορετικός απ’ όλους τους άλλους. Τ’ άλλα πατήματα με κάνουν να χώνουμαι μέσα στη γη. Τα δικά σου θα με τραβάνε έξω, σαν μουσική. Κι ύστερα για δες! Βλέπεις, εκεί κάτω, τα σταροχώραφα; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι για μένα είναι άχρηστο. Τα σταροχώραφα δε μου λένε τίιποτα. Κι είναι θλιβερό αυτό! Εσύ όμως έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Θα ΄ναι λοιπόν θαυμάσιο όταν μ’ εξημερώσεις! Το χρυσαφένιο στάρι θα με κάνει να σε θυμάμαι. Και θ’ αγαπήσω το θόρυβο του ανέμου στα στάχυα…
Η αλεπού σώπασε και κοίταξε για κάμποση ώρα το μικρό πρίγκιπα:
- Σε παρακαλώ… εξημερώσέ με… του είπε.
- Θέλω, είπε ο μικρός πρίγκηπας, μα δεν έχω μπροστά μου πολύ καιρό. Έχω να βρω φίλους και να μάθω ένα σωρό πράγματα.
- Δε μαθαίνεις, παρά τα πράγματα που εξημερώνεις, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να μάθουν τίποτα…. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με!
- Τι πρέπει να κάνω; ρώτησε ο μικρός πρίγκηπας;
- Πρέπει να ‘χεις μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Θα καθίσεις πρώτα λίγο πιο μακριά από μένα, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάξω με την άκρη του ματιού μου και δεν θα πεις τίποτα. Η γλώσσα είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα όμως θα μπορείς να κάθεσαι λίγο πιο κοντά…
Την άλλη μέρα, ο μικρός πρίγκιπας ξαναπήγε.
- Θα ήταν καλύτερο να ξαναέρχεσαι την ίδια ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρθεις λόγου χάρη στις τέσσερις τ’ απόγευμα, απ’ τις τρεις θ’ αρχίσω να ‘μαι ευτυχισμένη. Όσο πλησιάζει η ώρα, τόσο θα νιώθω πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις δεν θα μπορώ να σταθώ πια και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω έτσι την αξία της ευτυχίας! Μα αν έρχεσαι οποιοαδήποτε ώρα, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να προετοιμάσω την καρδιά μου… Τα έθιμα χρειάζονται.
- Τι είναι έθιμο; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Κάτι που παραξεχάστηκε πια, είπε η αλεπού. Είναι κάτι που κάνει μια μέρα να διαφέρει από τις άλλες μέρες, μια ώρα να διαφέρει από τις άλλες ώρες. Οι κυνηγοί μου, λόγου χάρη, έχουν ένα έθιμο. Χορεύουν την Πέμπτη με τις κοπέλες του χωριού. Κι έτσι η Πέμπτη είναι υπέροχη μέρα! Πάω περίπατο ως τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευασν οποιαδήποτε μέρα, οι μέρες θα ‘ταν όλες ίδιες, και δε θα είχα έτσι ποτέ διακοπές.


Ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε λοιπόν την αλεπού.
Κι όταν ήρθε η ώρα να φύγει:
- A! είπε η αλεπού, θα κλάψω…
- Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκηπας. Εγώ δεν ήθελα το κακό σου, μα εσύ ήθελες να σ’ εξημερώσω…
- Και βέβαια, είπε η αλεπού.
- Μα θα κλάψεις! Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Και βέβαια, είπε η αλεπού
- Δεν κερδίζεις τίιποτε λοιπόν απ’ αυτό!
- Κερδίζω, είπε η αλεπού. Χάρη στο χρώμα του σταριού.
Ύστερα πρόσθεσε:
- Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να μ’ αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
- Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου, δεν είστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Δεν σας ημέρωσε κανένας και δεν ημερώσατε κανέναν. Είσαστε όπως ήταν κι η αλεπού μου. Ήταν μια αλεπού όμοια μ’ εκατό χιλιάδες άλλες. Την έκανα όμως φίλη μου, και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στενοχωρέθηκαν.
- Είσαστε όμορφα, μα κούφια, τους είπε ακόμα. Δεν μπορεί να πεθάνει κανείς για σας. Βέβαια, ένας συνηθισμένος περαστικός θα νόμιζε πως και το τριαντάφυλλό μου σας μοιάζει. Μα εκείνο μόνο του αξίζει περισσότερο απ’ όλα σας μαζί, αφού είν’ εκείνο που προφύλαξα με το παραβάν. Αφού για κείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να περηφανεύεται ή ακόμα και να σωπαίνει καμιά φορά. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
- Αντίο… της είπε…
- Αντίο, είπε η αλεπού. Και να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δε βλέπεις σωστά παρά με την καρδιά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια.
- Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια, ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
- Είν’ ο καιρός που έχασες για το τριαντάφυλλό σου, που το κάνει να ‘χει τόση σημασία.
- Είν’ ο καιρός που έχασα για το τριαντάφυλλό μου… είπε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
- Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…
- Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου… ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.


ΧΧVΙ
….
Έφτασα στον τοίχο πάνω στην ώρα για να δεχτώ στην αγκαλιά μου το μικρούλη μου τον πρίγκιπα, κάτασπρο σαν το χιόνι.
Ένιωθα πως συνέβαινε κάτι παράξενο κι ασυνήθιστο. Τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου σαν παιδάκι, κι όμως φαινόταν πως κατρακυλούσε κατακόρυφα σε μιαν άβυσσο χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα για να τον συγκρατήσω…
Η ματιά του ήταν σοβαρή, χαμένη κάπου μακριά.
- Έχω το αρνί σου. Κι έχω και το κασόνι για το αρνί. Κι έχω και το φίμωτρο…
Και χαμογέλασε μελαγχολικά.
Περίμενα κάμποσο. Ένιωθα πως συνερχόταν λίγο λίγο:
- Φοβήθηκες μικρούλη μου…
Και βέβαια είχε φοβηθεί. Μα χαμογέλασε γλυκά:
- Θα φοβηθώ πολύ περισσότερο απόψε…
Ένιωσα ξανά να παγώνω απ’ το αίσθημα του ανεπανόρθωτου. Και κατάλαβα πως δεν άντεχα την ιδέα ότι δεν θα ξανάκουγα ποτέ αυτό το γέλιο. Ήταν για μένα σαν μια πηγή στην έρημο.
- Θέλω να ακούσω να γελάσεις πάλι, μικρούλη μου…
Μα εκείνος μου είπε:
- Απόψε, θα κλείσει χρόνος. Τ’ αστέρι μου θα βρίσκεται ακριβώς πάνω απ’ το μέρος όπου έπεσα πέρσι…
- Μικρούλη μου, πες μου πως δεν είναι παρά ένα κακό όνειρο αυτή η ιστορία με το φίδι, το ραντεβού και τ’ αστέρι…
Μα δεν απάντησε στην ερώτησή μου. Μου είπε…
- Αυτό που έχει σημασία, δεν φαίνεται…
- Και βέβαια…
- Όπως και με το λουλούδι. Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σ’ ένα αστέρι, είν’ όμορφο, τη νύχτα να κοιτάς τον ουρανό. Όλα τ’ αστέρια είν’ ανθισμένα.
- Φυσικά…
- Όπως και με το νερό. Αυτό που μου ‘δωσες να πιω ήταν σα μουσική. Χάρη στο μαγκάκι και το σκοινί… θυμάσαι… ήταν καλό…
- Φυσικά…
- Θα βλέπεις τη νύχτα τ’ αστέρια. Το δικό μου είναι πολύ μικρό, για να σου δείξω πού είναι. Καλύτερα έτσι. Τ’ αστέρι μου, θα ‘ναι για σένα ένα απ’ όλα τ’ αστέρια. Κι έτσι, θα σ’ αρέσει να τα κοιτάζεις όλα… Θα γίνουν όλα φίλοι σου. Κι ύστερα θα σου χαρίσω κάτι…
Γέλασε πάλι.
- Α, μικρούλη μου, μικρούλη μου, πόσο μ’ αρέσει ν’ ακούσω αυτό το γέλιο!
- Αυτό ακριβώς θα ‘ναι το δώρο μου… Θα ‘ναι όπως και με το νερό…
- Τι θες να πεις;
- Οι άνθρωποι έχουν αστέρια που δεν είναι τα ίδια. Γι’ αυτούς που ταξιδεύουν, είναι οδηγοί. Γι’ άλλους δεν είναι παρά μικρά φωτάκια. Για τους σοφούς, είναι προβλήματα. Για τον επιχειρηματία μου, ήταν χρυσάφι. Μα όλ’ αυτά τ’ αστέρια σωπαίνουν. Εσύ, θα ‘χεις αστέρια που δε θα τα ‘χει κανένας…
- Τι θες να πεις;
- Όταν θα κοιτάζεις τη νύχτα τον ουρανό, αφού θα βρίσκομαι σ’ ένα απ’ αυτά, αφού θα γελώ σ’ ένα απ’ αυτά, θα ‘ναι τότε για σένα σαν να γελάνε όλα τ’ αστέρια… Εσύ θα ‘χεις αστέρια που θα ξέρουν να γελάνε!
Και γέλασε πάλι.
- Κι όταν θα παρηγορηθείς (πάντα παρηγοριέται κανείς) θα ‘σαι ευχαριστημένος που με γνώρισες. Θα ‘σαι φίλος μου παντοτινός, θα σου ‘ρχεται να γελάσεις μαζί μου. Και θ’ ανοίγεις καμιά φορά το παράθυρό σου, έτσι, από ευχαρίστηση… Κι οι φίλοι σου θα παραξενευτούν, βλέποντάς σε να γελάς κοιτάζοντας τον ουρανό. Τότε θα τους πεις: “Μάλιστα, τ’ αστέρια με κάνουν πάντα να γελάω!” Και θα σε πάρουν για τρελό, θα σου ‘χω σκαρώσει έτσι μια άσχημη βρομοδουλειά…
Και ξαναγέλασε.
- Θα ‘ναι σαν να σου ‘χω δώσει, αντί γι’ αστέρια, ένα σωρό κουδουνάκια που ξέρουν να γελούν…
Και γέλασε πάλι. Ύστερα ξανασοβάρεψε.
- Απόψε, ξέρεις… μην έρθεις…
- Δε θα σ’ εγκαταλείψω.
Έχασε λίγο το κουράγιο του. Μα έκανε μια προσπάθεια ακόμα:
- Θα ΄ναι όμορφα, ξέρεις. Θα κοιτάζω κι εγώ τ’ αστέρια. Όλα τ’ αστέρια θα ‘ναι πηγάδια μ’ ένα μαγκάνι σκουριασμένο… Όλα τ’ αστέρια θα μου δίνουν να πιω…
Εγώ σώπαινα.
- Θα ‘ναι τόσο διασκεδαστικό! Θα ‘χεις πεντακόσια εκατομμύρια κουδουνάκια, θα ‘χω πεντακόσια εκατομμύρια πηγές…
Και σώπαινε κι αυτό, γιατί έκλαιγε.
- Έτσι είναι. Άσε με να κάνω ένα βήμα μονάχος.
Και κάθισε, γιατί φοβόταν.
Είπε ακόμα:
- Ξέρεις… το λουλούδι μου… είμαι υπεύθυνος γι’ αυτό! Κι είναι τόσο λεπτοκαμωμένο! Είναι τόσο απλοϊκό! Έχει τέσσερα τιποτένια αγκάθια για να το προστατέψουν απ’ τον κόσμο…
Κάθισα, γιατί δεν μπορούσα πια να σταθώ όρθιος.
Είπε:
- Να … Αυτό είν’ όλο…
Δίστασε λιγάκι ακόμα, κι ύστερα σηκώθηκε. Έκανε ένα βήμα. Εγώ ήμουν ανίκανος να σαλέψω.
Δεν είδα παρά μια κίτρινη αστραπή κοντά στον αστραγαλό του. Έμεινε για μια στιγμή ακίνητος. Δε φώναξε. Έπεσε απαλά, όπως πέφτει ένα δέντρο. Και δεν έκανε ούτε θόρυβο, γιατί ήταν η άμμος…


Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί
«Ο μικρός πρίγκιπας»



Για περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο και τον συγγραφέα του, θα βρείτε στο http://el.wikipedia.org


Μη μου πείτε πως δεν σας άρεσε, έτσι; :))))))

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "O Μικρός Πρίγκηπας"

Όλα είναι Έρωτας!

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ή μάλλον τέτοια μέρα, φιλοσοφώ...  
Περί έρωτος...

Διστάζω λίγο, το ξανασκέφτομαι, το μυαλό μου ξεφεύγει λίγο, ...αλλά ...μπαααα, δεν μπορώ να δω αυτή τη μέρα διαφορετικά, είναι μια μέρα ίδια όπως οι άλλες. Όπως οι άλλες μέρες, που θέλω να είναι γεμάτες αγάπη και έρωτα για τη ... Ζωή!  

Γιατί ο έρωτας είναι ζωή!

Μια μέρα δε μου φτάνει! Θα στεγνώσω, θα στραγγίξω από συναισθήματα, θα αδειάσω! Για αυτό μια μέρα δεν είναι αρκετή. Θέλω να αισθάνομαι... με όλες μου τις αισθήσεις... όλες τις μέρες που θα ζω, αυτό είναι έρωτας!

Με έρωτα, για τους ανθρώπους που θέλω να είναι δίπλα μου, με έρωτα για όσα καταπιάνομαι και μου αρέσουν, να γεμίζω από έρωτα όταν κοιτώ το ηλιοβασίλεμα και αναλογίζομαι την ομορφιά της φύσης, αλλά και με έρωτα και πάθος για μια ζωή γεμάτη αξιοπρέπεια!

Τα πάντα στη ζωή είναι έρωτας!

Έρωτας για τον έρωτα! Για να μπορώ να χαίρομαι και να ελπίζω και να χαμογελώ "πονηρά" στο μέλλον μου!

Έρωτας είναι όσα χρειάζομαι για να συνεχίσω να ζω! Συναισθήματα!

Έτσι δεν είναι;

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Όλα είναι Έρωτας!"

Eίσαστε για θέατρο;

Σίγουρα η απάντησή σας είναι θετική! :)))) και η δικιά μου επίσης, αν με ρωτούσαν! Είναι από τις αγαπημένες μου εξόδους, κυρίως το χειμώνα, κι αν συνοδεύεται και από ένα καφεδάκι πριν την παράσταση κάπου κοντά στο θέατρο, είναι υπέροχη έξοδος χαλάρωσης.

Και επειδή, κάθε χρόνο, προσπαθώ να ξεκλέβω λίγο χρόνο για αυτή μου την απόλαυση, προτιμώ να την κάνω όσο γίνεται οικονομικότερα, και φέτος ειδικά, μη το συζητάτε καθόλου, είναι επιτακτική η ανάγκη και για ψυχαγωγία αλλά και με τον πιο οικονομικό τρόπο!

Και επειδή έχει ήδη ξεκινήσει η διανομή των εισιτηρίων από τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας για τις θεατρικές παραστάσεις 2012, για αυτό και σας το θυμίζω...
 
Καλό θα είναι να προτιμήσετε να πάτε -αν είναι κοντά σας βέβαια- σε κάποιο παράρτημα του οργανισμού, παρά στα κεντρικά στην Αθήνα, γιατί εκεί γίνεται ...χαμός. Δείτε στην ιστοσελίδα του ΟΕΕ, ποιό από τα παραρτήματα σας βολεύει και πηγαίνετε.

Μη ξεχνάτε πως δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι τα εισιτήρια, γιατί λοιπόν να αφήσουμε την ευκαιρία για λίγο χαλάρωση και διασκέδαση να πάει χαμένη;
Άλλωστε τα έχουμε πληρωμένα, δεν μας τα χαρίζουν (γίνονται κρατήσεις κάθε μήνα μέσω της ασφάλισής μας). Γιατί λοιπόν να μη χαρούμε δυο ώρες ξενιασιάς βλέποντας τους αγαπημένους μας ηθοποιούς σε κάποια παράσταση;
Βέβαια, όσοι έχετε ήδη πάει, πιθανόν και να προλάβατε τις παραστάσεις τις οποίες θέλατε να δείτε έτσι κι αλλιώς. Για εσάς που δεν έχετε προλάβει ακόμα, μπορείτε να δείτε on line, τι εισιτήρια έχουν απομείνει για τα θέατρα που επιθυμείτε, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι εδώ και ένα μήνα γίνεται η διάθεσή τους.

Ακόμα εδώ είστε; Ξεκινήστε τώρα να μαζεύεται τα δικαιολογητικά. Άλλωστε Κυριακή είναι, χρόνος υπάρχει, για ψάξτε καλύτερα... που να έχετε ...καταχωνιάσει αυτά τα χαρτιά άραγε...;

Τα δικαιολογητικά είναι:
Για τους εργαζόμενους: Aτομικό και οικογενειακό βιβλιάριο ασθενείας (αν υπάρχουν προστατευόμενα μέλη), Αστυνομική ταυτότητα και τέλος, το Εκκαθαριστικό σημείωμα του 2011.
Για τους συνταξιούχους: Όλα τα παραπάνω, συν την Αρχική απόφαση σύνταξης.

Αν δεν προλαβαίνετε οι ίδιοι να πάτε τα δικαιολογητικά που χρειάζονται για την παραλαβή των εισιτηρίων, μην αγχώνεστε, μπορεί να πάει κάποιος συγγενής σας αντί εσάς.

Καλή διασκέδαση λοιπόν!

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Eίσαστε για θέατρο;"

Δημιουργήστε το κολάζ που θέλετε!

Shape Collage! Καταπληκτική εφαρμογή για να δημιουργήσετε, στο λεπτό, το αγαπημένο σας κολάζ, από το άλμπουμ των φωτογραφιών σας ή από το διαδίκτυο. Με λίγα μόνο κλικ του ποντικιού σας. Αυτόματα και έξυπνα!

- Ρυθμίστε το μέγεθος του κολάζ, το μέγεθος των φωτογραφιών, τον αριθμό των φωτογραφιών και την απόσταση ανάμεσα στις φωτογραφίες σας.
- Αλλάξτε το φόντο
- Αποθηκεύστε το κολάζ ως JPEG, PNG ή Photoshop PSD
- Αν δεν σας αρέσει το κολάζ, αποθηκεύστε το ως PSD και να επεξεργαστείτε στο Adobe Photoshop!

Η εφαρμογή διατίθεται free στο http://www.shapecollage.com/
Ρίξτε μια ματιά, έτσι, για να πάρετε μια ιδέα τι μπορείτε να δημιουργήσετε!

Φτιάξτε και το δικό σας κολάζ στο αγαπημένο σας σχήμα!

Περάστε, ευχάριστα την ώρα σας, ενώ καθόσαστε στο pc σας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Δημιουργήστε το κολάζ που θέλετε!"

Απίθανη ιδέα που μας "λύνει" τα χέρια!

Πριν αρκετά χρόνια είχα ξεκινήσει να πλέκω, όχι τόσο από την τρελή επιθυμία να μάθω σώνει και καλά την τέχνη, είχα ερωτευθεί πολύ μια υπέροχη μπλούζα που φορούσε η φίλη μου. Την είχε φτιάξει η μαμά της κι έτσι δεν μπορούσα να της πω «δεν μου φτιάχνει και μένα μία»... Μιας και ο χρόνος μου ήταν αρκετός -ότι είχα παραιτηθεί από τη δουλειά μου- είπα να πάρω κάποια μαθήματα αυτής της -καθαρά γυναικείας- τέχνης!

Φυσικά, και τα πειράματά μου τα έκανα πάνω στο φανταστικό σχέδιο της περιβόητης μπλούζας που είχα βάλει στο μάτι. Βέβαια, περιττό να σας πω, τις απανωτές βόλτες στο σπίτι της φίλης μου, μήπως συναντήσω τη μαμά της να μου δείξει  πως γίνεται το λάστιχο στην μπλούζα, μετά πώς γίνεται το μανίκι, άντε να δω πως γίνεται αυτή η υπέροχη πλεξούδα στο κέντρο με τα άκρως αποκαλυπτικά κενά ενδιάμεσα… δηλαδή, για πέρα δώθε ατελείωτο μιλάω… Αλλά στο τέλος τα κατάφερα!

Πάντως, εδώ που τα λέμε, και πλέξιμο έμαθα και έφτιαξα και τρεις μπλουζίτσες! Υπέροχες και οι τρεις! Καταλαβαίνετε το καμάρι που ένιωθα όταν με ρωτούσαν από πού τις αγόρασα…

Σε λίγο καιρό βέβαια που άρχισα πάλι τις τρελές ώρες με τη δουλειά, το χόμπυ πήρε τέλος. Δεν έχω  καμιά φωτογραφία, δυστυχώς, διότι μετά τόσα χρόνια, αφού τις «χόρτασα» …τις χάρισα.

 

Θυμάμαι όμως πόσο εκνευριστικό ήταν να μαζεύω κάθε λίγο και λιγάκι την κουλούρα! είχα βρει έναν οικονομικό τρόπο ...να βάζω το νήμα στη σακούλα καθώς έπλεκα, αλλά καθώς έβγαζα λίγο μαλλί για να πλέξω έβγαινε η κουλούρα από τη σακούλα, ξανά τραβούσα, ξανά έβγαινε και έπαιρνε το δικό της δρόμο στο πάτωμα… αυτή την αίσθηση και τα νεύρα μου που τέντωναν, ακόμα τη θυμάμαι. Κάποια στιγμή, καθώς έπλεκα, αφήνω την κουλούρα χύμα στο πάτωμα και αυτή πήγαινε τη βόλτα της όσο εγώ έπλεκα… ουφ ησύχασα… έλα μου ντε όμως που σιγά σιγά βρώμιζε το νήμα…

Όχι τίποτα άλλο, αλλά γενικά η τέχνη του πλεξίματος επιδρά τόσο αγχολυτικά πάνω σου, σε ηρεμεί θαρρείς, δημιουργείς με τα χέρια σου όμορφα πραγματάκια και συγχρόνως η σκέψη σου ταξιδεύει! Να μη στη χαλάει τη διάθεση το νήμα! 

Για αυτό και μόλις είδα αυτό το καταπληκτικό αξεσουάρ για το νήμα, δεν κρατήθηκα και σκέφτηκα ότι αξίζει να το δημοσιεύσω. Καταπληκτική ιδέα και λειτουργική! Βάζεις την κουλούρα σου στο κεραμικό αυτό μπωλ, περνάς και το νήμα στο ειδικό κενό και τελείωσες με την …αναζήτηση του νήματός σου. Και το πλέξιμο κυλά πλέον ήρεμα!!! 

Τι μπορεί να βρεις όταν «χάνεται» στο διαδίκτυο!

Περάστε μια βόλτα από τη διεύθυνση http://www.etsy.com/people/bridgespottery και δείτε περισσότερες λεπτομέρειες! Αν σας αρέσει μπορείτε να το παραγγείλετε!

Επίσης βρήκα κάποια blog όπου διοργανώνουν μαθήματα για την τέχνη του πλεξίματος. Μερικές τεχνικές μπορείτε να δείτε στο http://www.ftiaxto.gr/.
Αν ενδιαφέρεστε για σχετικά σεμινάρια ή μαθήματα περάστε μια βόλτα από  http://kykloi.blogspot.com/  http://www.ashinart.com/




 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Απίθανη ιδέα που μας "λύνει" τα χέρια!"

Aς μη ξεχνάμε

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Aς μη ξεχνάμε"

Διαχρονικές αξίες!

Κάποια παλιά αντικείμενα, συναισθηματικής αξίας για μένα, όπως τα μπακιρένια μπρικάκια, η παλιά τσαγιέρα και τα φλυτζανάκια του καφέ, μου δημιουργούν την αίσθηση της αρμονίας. Το παλιό με το καινούργιο. Το παρελθόν με το παρόν. Το "μαζί" και το "χώρια".

Αντικείμενα  που μπορούν να σταθούν μαζί, αλλά και μόνα, όπως η τσαγιέρα που κάποιες φορές τη χρησιμοποιώ σα βάζο για λουλουδάκια πολύχρωμα. Τέλεια εικόνα σε κάποιο σημείο της κουζίνας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Διαχρονικές αξίες!"