Πασχαλινές ιδέες με... γούστο και φαντασία!

Ανεξάντλητο το διαδίκτυο σε ιδέες διακόσμησης για τις πασχαλινές μέρες! Σε ιδέες για βαφές αυγών, ιδέες για λαμπάδες από ...χέρι! συνταγές για κουλουράκια, τσουρεκάκια και ό,τι βάζει ο νους σας. Αυτές όμως οι ιδέες για το βάψιμο των αυγών, δίνουν και παίρνουν! Να πω την αλήθεια, με όλες αυτές τις ιδέες, έχω ξεσηκωθεί και σκέπτομαι πως να βάψω φέτος τα αυγά μας. Σίγουρα κάποια θα βαφτούν κόκκινα (με φυτική βαφή) γιατί είμαι και λίγο της παράδοσης.

Θα πειραματιστώ όμως και με τις φυσικές βαφές, δηλ. το χρώμα από διάφορα λαχανικά που θα βράσω. Βράζοντας π.χ. παντζάρια, κόκκινο λάχανο, φλούδες από κρεμμύδια κλπ., μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτό το χρωματισμένο υγρό και να τοποθετήσουμε τα βρασμένα  αυγά. Έτσι, τα αυγά  παίρνουν ένα χρώμα, απαλό και φυσικό, αντίστοιχα (κόκκινο αχνό, μπλε, και καφετί της σκουριάς).
Το κάθε ένα λαχανικό βέβαια το βράζουμε ξεχωριστά και αφού του προσθέσουμε λίγο ξύδι (κλασικά), αφήνουμε μέσα στο υγρό αυτό, τα βρασμένα αυγά. Το μυστικό, από ό,τι κατάλαβα είναι να βράσουν τα λαχανικά με λίγο νερό (για να μην είνα πολύ αραιό το χρώμα που θα βγάλουν) και να αφήσουμε τα αυγά στο υγρό των λαχανικών αρκετές ώρες (6-7).

Μια καλή ιδέα είναι να κόψουμε μερικά φυλλαράκια ή λουλουδάκια από τις γλάστρες μας, και να τα χρησιμοποιήσουμε για να δώσουμε και ένα σχέδιο στα αυγά. Τοποθετούμε ένα φυλλαράκι στο βρασμένο αυγό, το καλύπτουμε με ένα κομμάτι τούλι ή καλτσόν για να συγκρατήσουμε το φυλλαράκι και τοποθετούμε το αυγό στη φυσική μπογιά.

Βρήκα όμως και μερικές καταπληκτικές ιδέες, διακοσμητικές περισσότερο, χρησιμοποιώντας τα αυγά για βάση. Είτε με νερομπογιές, είτε με αυτοκόλλητα, είτε χαρτί διακοσμητικό, με δαντέλες κλπ., αυτοσχεδιάζουμε και στολίζουμε το σπίτι μας - ανοιξιάτικα και πασχαλινά!

Καλές πασχαλινές δημιουργίες σε όλους μας! Αυτή η βδομάδα έχει... "τα κέφια της"! Και σειρά έχουν οι λαμπάδες. Έχω κάτι χρόνια να φτιάξω λαμπάδες, εννοώ να τις διακοσμήσω, γιατί ακόμα με το κερί δεν έχω ασχοληθεί, αλλά φέτος θα αυτοσχεδιάσω!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Πασχαλινές ιδέες με... γούστο και φαντασία!"

Εύκολη και οικονομική λύση για να παρκάρετε το ποδήλατό σας!

Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκατε, πού αλλά και με ποιο τρόπο να "παρκάρετε" το ποδήλατό σας, όσο είσαστε σπίτι; Θα μου πείτε τώρα, δεν προβληματίζεστε γιατί το ποδηλατό σας έχει stand... μμμ και σωστά σκέφτεστε. Υπάρχουν όμως ποδήλατα, σαν το δικό μου, που δεν είχε αλλά ούτε μπορώ να του προσαρμόσω stand. Είναι τέτοιο το μοντέλο, που το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να αγοράσω μια βάση και να το ακουμπώ εκεί.
Όμως, προ ημερών, καθώς είχα χαθεί μέσα σε διάφορα blogs, βρήκα μια δυο υπέροχες ιδέες, χωρίς να χρειαστεί να χαλάσω ούτε ένα ευρώ, για να παρκάρω το ποδήλατό μου όμορφα και ωραία! (προϋποθέτει όμως να έχεις λίγο χώρο στην αυλή ή στο μπαλκόνι σου, είναι η αλήθεια!)

http://www.recyclart.org/2012/02/pallet-easy-bikerack/

Ακριβώς! Stands από παλέτες! Και μη μου πείτε πως είναι δύσκολο να βρείτε δύο παλέτες... Καθόλου μάλιστα... Και μη νομίζετε ότι χρειάζεται καμιά συναρμολόγηση ή κάποια εργαλεία για να τη στήσεις. Απλά, αν θέλεις να 'ναι λίγο σταθερή, στο σημείο που ακουμπά η μία με την άλλη, βάζεις λίγη σιλικόνη, άντε και κανένα καρφάκι. Αφήστε που εξασφαλίζετε έτσι και θέση για όλα τα ποδήλατα που πιθανόν υπάρχουν στην οικογένεια.

Η παλέτα που ακουμπά στον τοίχο, δημιουργεί, όπως βλέπετε στη φωτογραφία, την κάθετη σχισμή που προσαρμόζεται ο πίσω τροχός του ποδηλάτου και κρατά το ποδήλατο ψηλά. Η παλέτα που ακουμπά στο έδαφος δημιουργεί μια "τσέπη" για να "καθίσει" μέσα ο μπροστινός τροχός, έτσι ώστε να μην κυλήσει το ποδήλατό μας.

Και για όσους θέλουν το ποδήλατό τους να το παρκάρουν μέσα στο σπίτι τους -για καλό και για κακό :))))- υπάρχει και η παρακάτω λύση... στολίζοντας έτσι και το χώρο...

http://www.curbly.com/users/diy-maven/posts/10482-diy-pallet-bookshelf-bike-rack

Μέσα από την εξερεύνησή μου προχθές, είδα πολλές προτάσεις και ιδέες, για το πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε παλέτες. Σε επόμενη ανάρτησή μου θα σας τις παρουσιάσω!!! Ιδανικές λύσεις, μοντέρνες, απλές στην κατασκευή, λειτουργικότατες και τελείως οικονομικές, για να ομορφύνουμε την αυλή μας, την ταράτσα μας ακόμα και το εξοχικό μας!




Αν σας άρεσε η ανάρτησή μου, μοιραστείτε την με τους φίλους σας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Εύκολη και οικονομική λύση για να παρκάρετε το ποδήλατό σας!"

Ντύνομαι, Τρώω, Κάνω Τουρισμό... Ελληνικά!

Αρκετούς μήνες πίσω, μαθαίνοντας, πως αρκετά προϊόντα που αγοράζω για το σπίτι, δεν ήταν ελληνικά, ειδικά αυτά τα καθαριστικά, δεν το πίστευα. Έπειτα έμαθα ότι υπάρχει κάποιος αριθμός, το  barcode του προϊόντος δηλαδή, και συγκεκριμένα οι τρεις πρώτοι αριθμοί που δηλώνουν την προέλευσή του. Τα ελληνικής προέλευσης προϊόντα ξεκινούν από 520. Πηγή: http://www.protimoellinika.gr Ε, από τότε, πολλές φορές, καθώς αγόραζα προϊόντα στο super, γυρνούσα να κοιτάξω το barcode και, όντως, υπήρχε το 520 σε πολλά προϊόντα ...τα οποία μέχρι τότε δεν τα προτιμούσα. Φυσικά, σιγά σιγά από τότε προσπαθώ να αλλάξω λίγο τις παλιές μου συνήθειες -σε μάρκες προϊόντων- και να προτιμώ όσα κατασκευάζονταν στην Ελλάδα.  Όσο είναι δυνατόν. Και σιγά σιγά. Γιατί, πώς να αλλάξεις από τη μια στιγμή στην άλλη τις συνήθειές σου και ειδικά αν είσαι και ευχαριστημένη από αυτές; Aρκετές φορές στη βιασύνη μου πάνω, καθώς ψώνιζα, ξεχνούσα να ελέγξω και το barcode. Όμως όλα γίνονται και όλα αλλάζουν, αρκεί να το θέλεις. Και αρκετός κόσμος, απ' ότι μαθαίνω, και προτιμά τα ελληνικά προϊόντα και τα αγοράζει. Καιρός δεν ήταν; Μήπως δεν πρέπει να αναθεωρήσουμε και σε ποιά καταστήματα πηγαίνουμε να ψωνίσουμε; Mήπως να μάθουμε ποιά καταστήματα, ποιά super market είναι ελληνικά χωρίς ξένους μετόχους κλπ. και να τα προτιμάμε; Το Κίνημα Πολιτών Καταναλώνουμε ό,τι Παράγουμε, δείχνει πως μπορούμε και γιατί, να αγοράζουμε τα ελληνικά προϊόντα. Περάστε μια βόλτα από το site τους, ενημερωθείτε, δείτε τη φιλοσοφία τους και βάλτε στόχο: ψωνίζουμε μόνο ελληνικά προϊόντα. Αυτή την περίοδο που διανύουμε είναι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσουμε τη χώρα μας, μήπως και πάρει καμιά ανάσα. Μήπως αρχίσουν να παράγονται περισσότερα εμπορεύματα, ξεκινήσουν νέες θέσεις εργασίας και τέλος πάντων, κάνουμε και εμείς κάτι για να αισθανθούμε λίγο καλύτερα. Να καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε. Nα προτιμούμε αγορές από ελληνικές επιχειρήσεις. Κάποιες από τις ελληνικές επιχειρήσεις με τα αντίστοιχα προϊόντα τους, μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω: -ΙΟΝ (Γάλακτος, Αμυγδάλου, Break, Nucrema, Mabel, Υγείας ΙΟΝ, Σοκοφρέτα, Noizetta). Ελληνική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1930 και έχει δύο εργοστάσια παραγωγής, Αθήνα και Άρτα. -ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (Πτι Μπερ, Μιράντα, Caprice, Cream Crackers, Digestive,Γεμιστά, Marie, Mascot, Rondo, Crispies, Φρυγανιές κτλ). Ελληνική εταιρεία που ξεκίνησε το 1938 από Πολίτες πρόσφυγες και στις μέρες μας απασχολεί 1000 άτομα σε 4 ιδιόκτητα εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα. - ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ. Αλυσίδα καταστημάτων που ιδρύθηκε το 1954 από τους αδερφούς Σπύρο και Γιάννη Σκλαβενίτη και τον Μιλτιάδη Παπαδόπουλο. Σήμερα η Σκλαβενίτης διαθέτει 72 καταστήματα, εξυπηρετεί καθημερινά περισσότερους από 150.000 πελάτες, απασχολώντας περίπου 7.100 εργαζόμενους ενώ έκλεισε το οικονομικό έτος 2008 με κύκλο εργασιών 1.088 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση των πωλήσεων σε σχέση με το 2007 της τάξης του 13,31%. - ΚΥΚΝΟΣ (κέτσαπ, πάστα ντομάτας, κονσερβοποιημένα φρούτα και λαχανικά). Ελληνική εταιρεία με έτος ίδρυσης το 1911, έδρα το Ναύπλιο και παραγωγή-διανομή στα Σαβάλια Ηλείας. - ΚΡΙ ΚΡΙ (παγωτά, γιαούρτι, φρέσκο γάλα). Ελληνική εταιρεία που δραστηριοποιείται από το 1954, με σύγχρονη μονάδα παραγωγής στις Σέρρες και κέντρο διανομής στην Αθήνα. - ΕΒΓΑ (παγωτά, κρουασάν, χυμοί). Ιδρύθηκε το 1934 ως Ευρωπαϊκή Βιομηχανία Γάλακτος και Αλεύρου, και είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ μέχρι και σήμερα αμιγώς ελληνικών συμφερόντων. - ΕΒΟΛ (Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Βόλου) (γάλα, γιαούρτι, τυρί). Συνεταιριστική εταιρεία που εκπροσωπεί κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής Βόλου - Πηλίου - Βελεστίνου. Ασκεί παρεμβατική πολιτική στην τιμή του γάλακτος, διασφαλίζοντας το εισόδημα των κτηνοτρόφων της περιοχής, οι οποίοι απολαμβάνουν από τις υψηλότερες τιμές που δίνονται στο γάλα πανελλαδικά. Ειδικεύεται και στα βιολογικά προϊόντα - Όλυμπος (Γαλακτοβιομηχανία Λαρίσης) (γάλα, γιαούρτι, τυρί, χυμοί). - ΦΑΓΕ (γιαούρτι, γάλα, συσκευασμένο τυρί). Ιδρύθηκε το 1926 από τον Α. Φιλίππου και διατηρεί μέχρι σήμερα ηγετική θέση στην ελληνική αγορά. Διαθέτει 3 μονάδες παραγωγής στην Ελλάδα και μία στις ΗΠΑ. - ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ (σαπούνι σώματος, αφρόλουτρο Καραβάκι, Aromatics, Natura, Olivia, αφρός ξυρίσματος Καραβάκι). Ιστορική ελληνική εταιρεία (ιδρύθηκε το 1870 στο Πλωμάρι Λέσβου). Από το Φεβρουάριο του 2001 λειτουργεί το νέο υπερσύγχρονο εργοστάσιο στη Ριτσώνα, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής σαπουνιού στα Βαλκάνια και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. - ΑPIVITA (σαπούνι, σαμπουάν, κρέμες σώματος, αρωματοθεραπεία). Σειρά φυσικών καλλυντικών υψηλής ποιότητας, με ολοένα αυξανόμενες πωλήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ξεκίνησε το 1979 με 4 άτομα προσωπικό και σήμερα απασχολεί 220 άτομα και παράγει πάνω από 300 διαφορετικά προϊόντα. - ΚΟΡΡΕΣ (σαπούνι σώματος, αφρόλουτρο, καλλυντικά, αντιηλιακό, αρωματοθεραπεία, σαμπουάν, φαρμακευτικά προϊόντα). Σειρά φυσικών προϊόντων με μεγάλο αριθμό καταστημάτων στο εξωτερικό. - Mastihashop (προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος, οδοντόκρεμα και άλλα φαρμακευτικά προϊόντα, παραδοσιακά γλυκά και ποτά, τσίχλες, μαστίχα και μαστιχέλαιο). Συνεταιριστική εταιρεία που εκπροσωπεί την ΈνωσηΜαστιχοπαραγωγών Χίου. - ΕΥΡΗΚΑ (ΕΥΡΗΚΑ απορρυπαντικά πιάτων και ρούχων, ΤΙΚ ΤΑΚ καθαριστικό τουαλέτας, TOPINE απολυμαντικό, FLUP αποφρακτικό, CLARO σκόνη πλυντηρίου πιάτων, FRESH AIR αποσμητικό χώρου, FAMOSO για τζάμια, ALGOFLASH λιπάσματα και προϊόντα φυτών, AROXOL εντομοκτόνο, ZITA ultra και ΕΥΡΗΚΑ καθαριστικά). - ROLCO - MyPlanet (MyPlanet σειρά απορρυπαντικών, AVA, ROL και ESSEX απορρυπαντικά, HiGeen αντισηπτικό gel χεριών, καλλυντικά TACT Beauty Care, Herborium apothecary αρώματα και φροντίδα σώματος, ROLCO BtoB επαγγελματικός καθαρισμός). Ελληνική εταιρία που ιδρύθηκε το 1948 στο Μοσχάτο Αττικής και σήμερα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα εργοστάσια στην ΝΑ Ευρώπη. - ΑΤΛΑΝΤΙΚ. Ιδρύθηκε το 1980 από τον Παναγιώτη Αποστόλου και έφτασε σήμερα να έχει ένα δίκτυο 88 καταστημάτων πανελλαδικώς, σε συνεργασία με την ΑΡΙΣΤΑ. - My Market - METRO. - Μασούτης - Sprider stores - CRAFT Microbrewery. H πρώτη ελληνική μικροζυθοποιία που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1997 και παράγει μπύρα για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την φιλοσοφία και το μεράκι της μικρής παραγωγής. Λειτουργούν με μεγάλη επιτυχία και δύο εστιατόρια-ζυθοποιία στο Χαλάνδρι και στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. - Ούζο Μίνι, προϊόν της Ένωσης Ποτοπαραγωγών Μυτιλήνης (ΕΠΟΜ). - Ούζο Βαρβαγιάννη, προϊόν της Ποτοποιίας «Βαρβαγιάννης ΕΠΕ», έτος ίδρυσης 1860. - ΕΨΑ (λεμονάδα, πορτοκαλάδα, κόλα, γκαζόζα, βυσσινάδα, σόδα, τόνικ) Από το 1924 λειτουργεί σε ιδιόκτητο εργοστάσιο παραγωγής στην Αγριά Βόλου και παραμένει 100% ελληνική. - Λουξ (λεμονάδα, πορτοκαλάδα, κόλα, γκαζόζα, βυσσινάδα, σόδα, τόνικ, χυμοί φρούτων) Εταιρεία που ιδρύθηκε το 1950 στην Πάτρα. - Aegean Oil. Πρόκειται για ελληνική εταιρεία, συμφερόντων Δ. Μελισσανίδη, η οποία δραστηριοποιείται στον κλάδο της εμπορίας πετρελαιοειδών και πρόσφατα έχει εισέλθει και στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο (Aegean Power). - ΕΚΟ ΑΒΕΕ. Το 1982, μετά την απόφαση της EXΧON να εγκαταλείψει τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες στην Ελλάδα, εκδηλώνεται ενδιαφέρον από την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου για την αγορά του πακέτου των μετοχών της ESSO. - Jet Oil - Mamidoil. Eλληνική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1969 από τους Κυριάκο, Γιώργο και Νίκο Μαμιδάκη. Δραστηριοποιείται στον κλάδο της αποθήκευσης, διακίνησης και εμπορίας πετρελαιοειδών στην εγχώρια αγορά και στην ευρύτερη αγορά των Βαλκανίων και διαθέτει δίκτυο 600 πρατηρίων. - ETEKA. Eλληνική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1983, με αντικείμενο τον εφοδιασμό πλοίων όλων των κατηγοριών στα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας. Σύντομα επεκτάθηκε και στον τομέα των οδικών μεταφορών με 250 πρατήρια καυσίμων σε όλη την Ελλάδα, πετρέλαιο θέρμανσης και πλήρη σειρά λιπαντικών. Στη συνέχεια μπορείτε να πάρετε μια ιδέα: Γιατί πρέπει να καταναλώνουμε ελληνικά προϊόντα Αν σου άρεσε αυτό που διάβασες, μπορείς να το μοιραστείς με τους φίλους σου :))))

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Ντύνομαι, Τρώω, Κάνω Τουρισμό... Ελληνικά!"

Aποκριάτικες ...εξορμήσεις!

Όλο και κάπου θα βρεθούμε αυτές τις μέρες, να πιούμε λίγο κρασάκι, άντε και ένα ποτηράκι τσίπουρο... άλλωστε η παροιμία δεν λέει "η φτώχεια θέλει καλοπέραση";
Είναι οι μέρες τέτοιες, μέρες αποκριάς, θα κανονίσουμε κάτι, κάπου θα βρεθούμε να χαλαρώσουμε με καλό κρασάκι και καλή παρέα. Για αυτό λοιπόν σκέφτηκα να κάνω δύο προτάσεις, και που ξέρει κανείς, ίσως αποδειχθούν καλές και για σας!



>Μεταμοντέρνο Τσιπουράδικο "Το Μελάκι" στο Παγκράτι

Πηγή: http://ouranitsa.blogspot.com

Ανεπιφύλακτα προτείνω το τσιπουράδικο "Το Μελάκι", αυτό το ζεστό χώρο, που έχει η Λίνα με τον άντρα της, στο Παγκράτι, μια ...ανάσα που λέμε από το κέντρο της Αθήνας. Ναι, ναι... είναι αυτό το στέκι με την όμορφη κρεμάστρα που έγραφα σε προηγούμενη ανάρτησή μου.

Ο χώρος πολύ ευχάριστος, ζεστή ατμόσφαιρα, πολύ καλή εξυπηρέτηση και με κάθε τσιπουράκι ένας διαφορετικός μεζές! Σαν τα τσιπουράδικα του Βόλου! Μεγάλη ποικιλία, νόστιμοι μεζέδες με μεράκι φτιαγμένοι, και το σπουδαιότερο ...εξαιρετικές τιμές! Αφήστε που μπορεί και να πετύχετε και ζωντανή μουσική, με λαϊκά ή ρεμπέτικα τραγούδια. (Τηλ. 210-7100721)


...............................................................................


>Μεζεδοπωλείο "Το Διαχρονικό" - Χαϊδάρι

Μετά από περιπλάνηση, βράδυ Σαββάτου στο Χαϊδάρι, ψάχνοντας σε ποιο μεζεδοπωλείο να πάμε, και αφού κάναμε μια αποτυχημένη προσπάθεια σε ένα από αυτά της πλατείας, το μάτι μας έπεσε σε ένα παλιό πέτρινο σπίτι, που το είχαν μεταμορφώσει σε μεζεδοπωλείο.
Μας τράβηξε αμέσως και στο λεπτό μπήκαμε στο χώρο. Και εκεί, μπαίνοντας μείναμε με το στόμα ανοιχτό! Τι καταπληκτική διακόσμηση είχαν κάνει! Όλα τα παλιά αντικείμενα -του σπιτιού- τα είχαν αξιοποιήσει, διαμορφώνοντας μικρές και ζεστές γωνιές από παλιές φωτογραφίες, πιατέλες, καλαπόδια, τα ραφάκια σαν από παλιό μπακάλικο και πολλά άλλα, με τέτοιο τρόπο και είχαν καταφέρει ένα άψογο αποτέλεσμα.

Τριγύρισα σε όλο το μαγαζί με τη φίλη μου, φωτογραφίζοντας τις μικρές αυτές γωνιές, αλλά δυστυχώς με το κινητό μου, πού να φανταστώ που θα βρισκόμουν εκείνο το βράδυ. Οι φωτογραφίες το αδικούν, είναι η αλήθεια, αλλά δεν έχω κι άλλες.

Αυτό που στη συνέχεια αναρωτιόμασταν και όσο περνούσε η ώρα, ήταν αν και το φαγητό του ήταν εξίσου καλό όπως και το περιβάλλον του. Και τελικά, ω ναι! Ήταν πολύ καλό, καλές γεύσεις στα φαγητά που διαλέξαμε τουλάχιστον, πολύ εξυπηρετικοί, αλλά υπήρχε και το σκοτεινό του σημείο! Δεν μας "δώρισαν" αυτό το υπέροχο μικρό μπουκαλάκι με το οποίο πρόσφεραν το τσιπουράκι τους, στη φιλενάδα μου! χα χα χα  Τι κρίμα! Της έμεινε απωθημένο! Πρέπει απαραιτήτως να της βρούμε ένα, πιστό αντίγραφο.

Και επειδή όλα έμοιαζαν τέλεια, αναρωτιόμασταν ότι μάλλον θα μας "κοπανήσει" στο τέλος στις τιμές. Δεν μπορεί λέγαμε και χαμογελούσαμε. Τελικά, και από τιμές, μια χαρά ήταν. Γύρω στα 17 ευρώ το άτομο μας πήγε. Θα μου πείτε δεν είχε ζωντανή μουσική... ε.. ναι... δεν είχε, αλλά όμως στο τέλος φεύγεις πολύ ευχαριστημένος. Αρκεί με το όλο το "πακέτο", να έχεις και καλή παρέα. Το σημαντικότερο! (Tηλ.: 210-5815910)


Αν σου άρεσε αυτό που διάβασες, μπορείς να το μοιραστείς με τους φίλους σου :))))

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Aποκριάτικες ...εξορμήσεις!"

Έξυπνες κρεμάστρες!

Όταν τύχει και βρεθώ σε κανένα ταβερνάκι, πάντα αυτό που με κάνει να νιώσω ευχάριστα, είναι το περιβάλλον του, η διακόσμησή του, η ζεστασιά που αποπνέει, τέλος πάντων, ό,τι είναι αυτό που θα το κάνει ξεχωριστό στα μάτια μου.

Καλά... καλά... το ξέρω, είναι και το φαγητό που προσφέρει, δε λέω..., αλλά αυτό έρχεται στη συνέχεια, αφού κάτσεις, δοκιμάσεις κλπ. Και να μην σας πω, πως, και κάποιο "πιάτο" να μην μας αρέσει, δίνουμε τόπο στην οργή, γιατί απλά περάσαμε υπέροχη βραδιά και νιώσαμε ζεστά όση ώρα είμασταν εκεί.

Τσιπουράδικο "Το Μελάκι" - Παγκράτι

Αυτή την καταπληκτική και έξυπνη ιδέα για κρεμάστα, την είδα στο τσιπουράδικο, "το Μελάκι", στο Παγκράτι και μου άρεσε πολύ. Πρωτότυπη ιδέα!

Πόσα αντικείμενα που έχουμε σπίτι μας, μπορούν να αλλάξουν χρήση, όταν τα βαρεθούμε; Τα περισσότερα, αν το καλοσκεφτούμε... Για ψαχτείτε... Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξετε χρήση σε αντικείμενα που πλέον έχετε βαρεθεί και τους δώσετε νέα πνοή; Άσε που θα αλλάξει και η διάθεσή σας!

Μια ακόμα σχετική "χρήση"...με καρέκλες-κρεμάστρες, βρήκα στο site, ">http://www.recyclart.org! Ανακυκλώνεις, κάνοντας ...τέχνη! Eπισκεφτείτε το site, για να πάρετε μια γεύση ...ανακύκλωσης υλικών!

http://www.recyclart.org

http://www.recyclart.org

Σε αυτές τις δύο παραλλαγές καρέκλα-κρεμάστρα, υπάρχει η εξής διαφορά σε σχέση με την πιο πάνω. Και οι δύο είναι κομμένες, και από αυτήν την πλευρά την στερεώνουμε στον τοίχο. Και έτσι εκμεταλλευόμαστε την πλάτη της καρέκλας! Καταπληκτική ιδέα! Εγώ ενθουσιάστηκα και πήρα ιδέα για το μικρό σπιτάκι στη Σαντορίνη.

Λίγη προσοχή θέλει στο πόσο επιδέξια θα κόψεις την καρέκλα (μάλλον θα χρειαστεί να την πάτε σε ξυλουργό, εκτός κι αν στο σπίτι υπάρχει ένας ...Μπομπ ο μάστορας χα χα), πόσα εκατοστά θα αφήσεις εκμεταλλεύσιμο χώρο έτσι ώστε να ακουμπάς τα χρήσιμά σου πάνω τους και τι χρώμα, φυσικά, θα τις βάψεις για να ταιριάζει στο χώρο που τις θέλεις! Μετά βάλτε τη φαντασία σας για το πως θα τις χρησιμοποιήσετε!


Αν σου άρεσε αυτό που διάβασες, μπορείς να το μοιραστείς με τους φίλους σου :))))

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Έξυπνες κρεμάστρες!"

O Μικρός Πρίγκηπας

Το βιβλίο, λένε, είναι ένας καλός σύντροφος και συνάμα ένας συνοδοιπόρος σε ...ταξίδια άλλα!
Από τα βιβλία που έχω διαβάσει, πολλά από αυτά με ταξίδεψαν σε άλλους κόσμους, άλλα με οδήγησαν από μονοπάτια που δεν είχα ακόμα διαβεί αλλά θα ήθελα να περπατήσω και άλλα βιβλία που με έκαναν να νιώθω τόσο οικεία, λες και έγραψε κάποιος άλλος αντί για μένα τις σκέψεις μου. Έτσι με έκανε να νιώσω "Ο μικρός Πρίγκηπας", αυτό το παραμύθι, που δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά μα και σε μεγάλους. Μια μικρή τόσα δα ιστορία να σου υπενθυμίζει με τόσο απλό τρόπο τις αξίες της ζωής!

Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, άλλωστε δεν θα σας κουράσει καθόλου με βαθυστόχαστες σκέψεις, είναι απλή η γραφή του...

Μερικά αποσπάσματα από το παραμύθι, που με έκαναν να αγαπήσω αυτό το βιβλίο, τα δημοσιεύω στη συνέχεια. Είναι "μαγικό" σας λέω, αυτό το βιβλίο! 

Καλό διάβασμα!


......
ΧΧΙ
- Καλημέρα, είπε η αλεπού.
- Καλημέρα, απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας, που στράφηκε, μα δεν είδε τίποτα.
- Εδώ είμαι, είπε η φωνή, κάτω απ’ τη μηλιά...
- Ποια είσαι; Είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είσαι πολύ όμορφη...
- Είμαι μια αλεπού, είπε η αλεπού.
- Έλα να παίξουμε, της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. Είμαι τόσο λυπημένος...
- Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού. Δεν είμαι εξημερωμένη.
- Α! Με συγχωρείς, έκανε ο μικρός πρίγκιπας.
Ύστερα όμως που το σκέφτηκε, πρόσθεσε:
- Τι θα πει “εξημερωμένη”;
- Δεν είσαι ντόπιος, είπε η αλεπού, τι ψάχνεις να βρεις;
- Τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι θα πει “εξημερωμένη”;
- Oι άνθρωποι, είπε η αλεπού, έχουν τουφέκια και κυνηγάνε. Είναι πολύ ενοχλητικό! Τρέφουν και κότες. Είναι το μόνο τους καλό. Ψάχνεις για κότες;
- Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Ψάχνω να βρω φίλους. Τι θα πει “εξημερωμένη”;
- Είναι κάτι που ξεχάστηκε πια, είπε η αλεπού. Σημαίνει “δημιουργώ δεσμούς”…
- Δημιουργώ δεσμούς;
- Βεβαίως, απάντησε η αλεπού. Δεν είσαι για μένα παρά ένα παιδί όμοιο μ’ άλλα εκατό χιλιάδες παιδάκια. Και δε σ’ έχω ανάγκη. Κι ούτε και συ μ’ έχεις ανάγκη. Δεν είμαι για σένα παρά μια αλεπού όμοια μ’ εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά, αν μ’ εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα ‘σαι για μένα μοναδικό στον κόσμο. Και θα ‘μαι για σένα μοναδική στον κόσμο…
- Αρχίζω να καταλαβαίνω, είπε ο μικρός πρίγκηπας. Υπάρχει ένα λουλούδι… νομίζω πως μ’ έχει εξημερώσει…
Μα ξαναγύρισε στην ιδέα της η αλεπού:
- Η ζωή μου είναι μονότονη. Εγώ κυνηγάω τις κότες κι οι άνθρωποι κυνηγάνε εμένα. Όλες οι κότες μοιάζουν μεταξύ τους, όπως μοιάζουν κι όλοι οι άνθρωποι. Βαριέμαι λοιπόν λιγάκι. Αν μ’ εξημερώσεις όμως, η ζωή μου θα πλημμυρίσει από ηλιοφώς. Θα μάθω ν’ αναγνωρίζω ένα θόρυβο από βήματα που θα ΄ναι διαφορετικός απ’ όλους τους άλλους. Τ’ άλλα πατήματα με κάνουν να χώνουμαι μέσα στη γη. Τα δικά σου θα με τραβάνε έξω, σαν μουσική. Κι ύστερα για δες! Βλέπεις, εκεί κάτω, τα σταροχώραφα; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι για μένα είναι άχρηστο. Τα σταροχώραφα δε μου λένε τίιποτα. Κι είναι θλιβερό αυτό! Εσύ όμως έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Θα ΄ναι λοιπόν θαυμάσιο όταν μ’ εξημερώσεις! Το χρυσαφένιο στάρι θα με κάνει να σε θυμάμαι. Και θ’ αγαπήσω το θόρυβο του ανέμου στα στάχυα…
Η αλεπού σώπασε και κοίταξε για κάμποση ώρα το μικρό πρίγκιπα:
- Σε παρακαλώ… εξημερώσέ με… του είπε.
- Θέλω, είπε ο μικρός πρίγκηπας, μα δεν έχω μπροστά μου πολύ καιρό. Έχω να βρω φίλους και να μάθω ένα σωρό πράγματα.
- Δε μαθαίνεις, παρά τα πράγματα που εξημερώνεις, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να μάθουν τίποτα…. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με!
- Τι πρέπει να κάνω; ρώτησε ο μικρός πρίγκηπας;
- Πρέπει να ‘χεις μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Θα καθίσεις πρώτα λίγο πιο μακριά από μένα, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάξω με την άκρη του ματιού μου και δεν θα πεις τίποτα. Η γλώσσα είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα όμως θα μπορείς να κάθεσαι λίγο πιο κοντά…
Την άλλη μέρα, ο μικρός πρίγκιπας ξαναπήγε.
- Θα ήταν καλύτερο να ξαναέρχεσαι την ίδια ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρθεις λόγου χάρη στις τέσσερις τ’ απόγευμα, απ’ τις τρεις θ’ αρχίσω να ‘μαι ευτυχισμένη. Όσο πλησιάζει η ώρα, τόσο θα νιώθω πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις δεν θα μπορώ να σταθώ πια και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω έτσι την αξία της ευτυχίας! Μα αν έρχεσαι οποιοαδήποτε ώρα, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να προετοιμάσω την καρδιά μου… Τα έθιμα χρειάζονται.
- Τι είναι έθιμο; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Κάτι που παραξεχάστηκε πια, είπε η αλεπού. Είναι κάτι που κάνει μια μέρα να διαφέρει από τις άλλες μέρες, μια ώρα να διαφέρει από τις άλλες ώρες. Οι κυνηγοί μου, λόγου χάρη, έχουν ένα έθιμο. Χορεύουν την Πέμπτη με τις κοπέλες του χωριού. Κι έτσι η Πέμπτη είναι υπέροχη μέρα! Πάω περίπατο ως τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευασν οποιαδήποτε μέρα, οι μέρες θα ‘ταν όλες ίδιες, και δε θα είχα έτσι ποτέ διακοπές.


Ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε λοιπόν την αλεπού.
Κι όταν ήρθε η ώρα να φύγει:
- A! είπε η αλεπού, θα κλάψω…
- Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκηπας. Εγώ δεν ήθελα το κακό σου, μα εσύ ήθελες να σ’ εξημερώσω…
- Και βέβαια, είπε η αλεπού.
- Μα θα κλάψεις! Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Και βέβαια, είπε η αλεπού
- Δεν κερδίζεις τίιποτε λοιπόν απ’ αυτό!
- Κερδίζω, είπε η αλεπού. Χάρη στο χρώμα του σταριού.
Ύστερα πρόσθεσε:
- Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να μ’ αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
- Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου, δεν είστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Δεν σας ημέρωσε κανένας και δεν ημερώσατε κανέναν. Είσαστε όπως ήταν κι η αλεπού μου. Ήταν μια αλεπού όμοια μ’ εκατό χιλιάδες άλλες. Την έκανα όμως φίλη μου, και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στενοχωρέθηκαν.
- Είσαστε όμορφα, μα κούφια, τους είπε ακόμα. Δεν μπορεί να πεθάνει κανείς για σας. Βέβαια, ένας συνηθισμένος περαστικός θα νόμιζε πως και το τριαντάφυλλό μου σας μοιάζει. Μα εκείνο μόνο του αξίζει περισσότερο απ’ όλα σας μαζί, αφού είν’ εκείνο που προφύλαξα με το παραβάν. Αφού για κείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να περηφανεύεται ή ακόμα και να σωπαίνει καμιά φορά. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
- Αντίο… της είπε…
- Αντίο, είπε η αλεπού. Και να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δε βλέπεις σωστά παρά με την καρδιά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια.
- Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια, ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
- Είν’ ο καιρός που έχασες για το τριαντάφυλλό σου, που το κάνει να ‘χει τόση σημασία.
- Είν’ ο καιρός που έχασα για το τριαντάφυλλό μου… είπε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
- Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…
- Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου… ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.


ΧΧVΙ
….
Έφτασα στον τοίχο πάνω στην ώρα για να δεχτώ στην αγκαλιά μου το μικρούλη μου τον πρίγκιπα, κάτασπρο σαν το χιόνι.
Ένιωθα πως συνέβαινε κάτι παράξενο κι ασυνήθιστο. Τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου σαν παιδάκι, κι όμως φαινόταν πως κατρακυλούσε κατακόρυφα σε μιαν άβυσσο χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα για να τον συγκρατήσω…
Η ματιά του ήταν σοβαρή, χαμένη κάπου μακριά.
- Έχω το αρνί σου. Κι έχω και το κασόνι για το αρνί. Κι έχω και το φίμωτρο…
Και χαμογέλασε μελαγχολικά.
Περίμενα κάμποσο. Ένιωθα πως συνερχόταν λίγο λίγο:
- Φοβήθηκες μικρούλη μου…
Και βέβαια είχε φοβηθεί. Μα χαμογέλασε γλυκά:
- Θα φοβηθώ πολύ περισσότερο απόψε…
Ένιωσα ξανά να παγώνω απ’ το αίσθημα του ανεπανόρθωτου. Και κατάλαβα πως δεν άντεχα την ιδέα ότι δεν θα ξανάκουγα ποτέ αυτό το γέλιο. Ήταν για μένα σαν μια πηγή στην έρημο.
- Θέλω να ακούσω να γελάσεις πάλι, μικρούλη μου…
Μα εκείνος μου είπε:
- Απόψε, θα κλείσει χρόνος. Τ’ αστέρι μου θα βρίσκεται ακριβώς πάνω απ’ το μέρος όπου έπεσα πέρσι…
- Μικρούλη μου, πες μου πως δεν είναι παρά ένα κακό όνειρο αυτή η ιστορία με το φίδι, το ραντεβού και τ’ αστέρι…
Μα δεν απάντησε στην ερώτησή μου. Μου είπε…
- Αυτό που έχει σημασία, δεν φαίνεται…
- Και βέβαια…
- Όπως και με το λουλούδι. Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σ’ ένα αστέρι, είν’ όμορφο, τη νύχτα να κοιτάς τον ουρανό. Όλα τ’ αστέρια είν’ ανθισμένα.
- Φυσικά…
- Όπως και με το νερό. Αυτό που μου ‘δωσες να πιω ήταν σα μουσική. Χάρη στο μαγκάκι και το σκοινί… θυμάσαι… ήταν καλό…
- Φυσικά…
- Θα βλέπεις τη νύχτα τ’ αστέρια. Το δικό μου είναι πολύ μικρό, για να σου δείξω πού είναι. Καλύτερα έτσι. Τ’ αστέρι μου, θα ‘ναι για σένα ένα απ’ όλα τ’ αστέρια. Κι έτσι, θα σ’ αρέσει να τα κοιτάζεις όλα… Θα γίνουν όλα φίλοι σου. Κι ύστερα θα σου χαρίσω κάτι…
Γέλασε πάλι.
- Α, μικρούλη μου, μικρούλη μου, πόσο μ’ αρέσει ν’ ακούσω αυτό το γέλιο!
- Αυτό ακριβώς θα ‘ναι το δώρο μου… Θα ‘ναι όπως και με το νερό…
- Τι θες να πεις;
- Οι άνθρωποι έχουν αστέρια που δεν είναι τα ίδια. Γι’ αυτούς που ταξιδεύουν, είναι οδηγοί. Γι’ άλλους δεν είναι παρά μικρά φωτάκια. Για τους σοφούς, είναι προβλήματα. Για τον επιχειρηματία μου, ήταν χρυσάφι. Μα όλ’ αυτά τ’ αστέρια σωπαίνουν. Εσύ, θα ‘χεις αστέρια που δε θα τα ‘χει κανένας…
- Τι θες να πεις;
- Όταν θα κοιτάζεις τη νύχτα τον ουρανό, αφού θα βρίσκομαι σ’ ένα απ’ αυτά, αφού θα γελώ σ’ ένα απ’ αυτά, θα ‘ναι τότε για σένα σαν να γελάνε όλα τ’ αστέρια… Εσύ θα ‘χεις αστέρια που θα ξέρουν να γελάνε!
Και γέλασε πάλι.
- Κι όταν θα παρηγορηθείς (πάντα παρηγοριέται κανείς) θα ‘σαι ευχαριστημένος που με γνώρισες. Θα ‘σαι φίλος μου παντοτινός, θα σου ‘ρχεται να γελάσεις μαζί μου. Και θ’ ανοίγεις καμιά φορά το παράθυρό σου, έτσι, από ευχαρίστηση… Κι οι φίλοι σου θα παραξενευτούν, βλέποντάς σε να γελάς κοιτάζοντας τον ουρανό. Τότε θα τους πεις: “Μάλιστα, τ’ αστέρια με κάνουν πάντα να γελάω!” Και θα σε πάρουν για τρελό, θα σου ‘χω σκαρώσει έτσι μια άσχημη βρομοδουλειά…
Και ξαναγέλασε.
- Θα ‘ναι σαν να σου ‘χω δώσει, αντί γι’ αστέρια, ένα σωρό κουδουνάκια που ξέρουν να γελούν…
Και γέλασε πάλι. Ύστερα ξανασοβάρεψε.
- Απόψε, ξέρεις… μην έρθεις…
- Δε θα σ’ εγκαταλείψω.
Έχασε λίγο το κουράγιο του. Μα έκανε μια προσπάθεια ακόμα:
- Θα ΄ναι όμορφα, ξέρεις. Θα κοιτάζω κι εγώ τ’ αστέρια. Όλα τ’ αστέρια θα ‘ναι πηγάδια μ’ ένα μαγκάνι σκουριασμένο… Όλα τ’ αστέρια θα μου δίνουν να πιω…
Εγώ σώπαινα.
- Θα ‘ναι τόσο διασκεδαστικό! Θα ‘χεις πεντακόσια εκατομμύρια κουδουνάκια, θα ‘χω πεντακόσια εκατομμύρια πηγές…
Και σώπαινε κι αυτό, γιατί έκλαιγε.
- Έτσι είναι. Άσε με να κάνω ένα βήμα μονάχος.
Και κάθισε, γιατί φοβόταν.
Είπε ακόμα:
- Ξέρεις… το λουλούδι μου… είμαι υπεύθυνος γι’ αυτό! Κι είναι τόσο λεπτοκαμωμένο! Είναι τόσο απλοϊκό! Έχει τέσσερα τιποτένια αγκάθια για να το προστατέψουν απ’ τον κόσμο…
Κάθισα, γιατί δεν μπορούσα πια να σταθώ όρθιος.
Είπε:
- Να … Αυτό είν’ όλο…
Δίστασε λιγάκι ακόμα, κι ύστερα σηκώθηκε. Έκανε ένα βήμα. Εγώ ήμουν ανίκανος να σαλέψω.
Δεν είδα παρά μια κίτρινη αστραπή κοντά στον αστραγαλό του. Έμεινε για μια στιγμή ακίνητος. Δε φώναξε. Έπεσε απαλά, όπως πέφτει ένα δέντρο. Και δεν έκανε ούτε θόρυβο, γιατί ήταν η άμμος…


Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί
«Ο μικρός πρίγκιπας»



Για περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο και τον συγγραφέα του, θα βρείτε στο http://el.wikipedia.org


Μη μου πείτε πως δεν σας άρεσε, έτσι; :))))))

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "O Μικρός Πρίγκηπας"

Eίσαστε για θέατρο;

Σίγουρα η απάντησή σας είναι θετική! :)))) και η δικιά μου επίσης, αν με ρωτούσαν! Είναι από τις αγαπημένες μου εξόδους, κυρίως το χειμώνα, κι αν συνοδεύεται και από ένα καφεδάκι πριν την παράσταση κάπου κοντά στο θέατρο, είναι υπέροχη έξοδος χαλάρωσης.

Και επειδή, κάθε χρόνο, προσπαθώ να ξεκλέβω λίγο χρόνο για αυτή μου την απόλαυση, προτιμώ να την κάνω όσο γίνεται οικονομικότερα, και φέτος ειδικά, μη το συζητάτε καθόλου, είναι επιτακτική η ανάγκη και για ψυχαγωγία αλλά και με τον πιο οικονομικό τρόπο!

Και επειδή έχει ήδη ξεκινήσει η διανομή των εισιτηρίων από τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας για τις θεατρικές παραστάσεις 2012, για αυτό και σας το θυμίζω...
 
Καλό θα είναι να προτιμήσετε να πάτε -αν είναι κοντά σας βέβαια- σε κάποιο παράρτημα του οργανισμού, παρά στα κεντρικά στην Αθήνα, γιατί εκεί γίνεται ...χαμός. Δείτε στην ιστοσελίδα του ΟΕΕ, ποιό από τα παραρτήματα σας βολεύει και πηγαίνετε.

Μη ξεχνάτε πως δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι τα εισιτήρια, γιατί λοιπόν να αφήσουμε την ευκαιρία για λίγο χαλάρωση και διασκέδαση να πάει χαμένη;
Άλλωστε τα έχουμε πληρωμένα, δεν μας τα χαρίζουν (γίνονται κρατήσεις κάθε μήνα μέσω της ασφάλισής μας). Γιατί λοιπόν να μη χαρούμε δυο ώρες ξενιασιάς βλέποντας τους αγαπημένους μας ηθοποιούς σε κάποια παράσταση;
Βέβαια, όσοι έχετε ήδη πάει, πιθανόν και να προλάβατε τις παραστάσεις τις οποίες θέλατε να δείτε έτσι κι αλλιώς. Για εσάς που δεν έχετε προλάβει ακόμα, μπορείτε να δείτε on line, τι εισιτήρια έχουν απομείνει για τα θέατρα που επιθυμείτε, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι εδώ και ένα μήνα γίνεται η διάθεσή τους.

Ακόμα εδώ είστε; Ξεκινήστε τώρα να μαζεύεται τα δικαιολογητικά. Άλλωστε Κυριακή είναι, χρόνος υπάρχει, για ψάξτε καλύτερα... που να έχετε ...καταχωνιάσει αυτά τα χαρτιά άραγε...;

Τα δικαιολογητικά είναι:
Για τους εργαζόμενους: Aτομικό και οικογενειακό βιβλιάριο ασθενείας (αν υπάρχουν προστατευόμενα μέλη), Αστυνομική ταυτότητα και τέλος, το Εκκαθαριστικό σημείωμα του 2011.
Για τους συνταξιούχους: Όλα τα παραπάνω, συν την Αρχική απόφαση σύνταξης.

Αν δεν προλαβαίνετε οι ίδιοι να πάτε τα δικαιολογητικά που χρειάζονται για την παραλαβή των εισιτηρίων, μην αγχώνεστε, μπορεί να πάει κάποιος συγγενής σας αντί εσάς.

Καλή διασκέδαση λοιπόν!

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Eίσαστε για θέατρο;"

Απίθανη ιδέα που μας "λύνει" τα χέρια!

Πριν αρκετά χρόνια είχα ξεκινήσει να πλέκω, όχι τόσο από την τρελή επιθυμία να μάθω σώνει και καλά την τέχνη, είχα ερωτευθεί πολύ μια υπέροχη μπλούζα που φορούσε η φίλη μου. Την είχε φτιάξει η μαμά της κι έτσι δεν μπορούσα να της πω «δεν μου φτιάχνει και μένα μία»... Μιας και ο χρόνος μου ήταν αρκετός -ότι είχα παραιτηθεί από τη δουλειά μου- είπα να πάρω κάποια μαθήματα αυτής της -καθαρά γυναικείας- τέχνης!

Φυσικά, και τα πειράματά μου τα έκανα πάνω στο φανταστικό σχέδιο της περιβόητης μπλούζας που είχα βάλει στο μάτι. Βέβαια, περιττό να σας πω, τις απανωτές βόλτες στο σπίτι της φίλης μου, μήπως συναντήσω τη μαμά της να μου δείξει  πως γίνεται το λάστιχο στην μπλούζα, μετά πώς γίνεται το μανίκι, άντε να δω πως γίνεται αυτή η υπέροχη πλεξούδα στο κέντρο με τα άκρως αποκαλυπτικά κενά ενδιάμεσα… δηλαδή, για πέρα δώθε ατελείωτο μιλάω… Αλλά στο τέλος τα κατάφερα!

Πάντως, εδώ που τα λέμε, και πλέξιμο έμαθα και έφτιαξα και τρεις μπλουζίτσες! Υπέροχες και οι τρεις! Καταλαβαίνετε το καμάρι που ένιωθα όταν με ρωτούσαν από πού τις αγόρασα…

Σε λίγο καιρό βέβαια που άρχισα πάλι τις τρελές ώρες με τη δουλειά, το χόμπυ πήρε τέλος. Δεν έχω  καμιά φωτογραφία, δυστυχώς, διότι μετά τόσα χρόνια, αφού τις «χόρτασα» …τις χάρισα.

 

Θυμάμαι όμως πόσο εκνευριστικό ήταν να μαζεύω κάθε λίγο και λιγάκι την κουλούρα! είχα βρει έναν οικονομικό τρόπο ...να βάζω το νήμα στη σακούλα καθώς έπλεκα, αλλά καθώς έβγαζα λίγο μαλλί για να πλέξω έβγαινε η κουλούρα από τη σακούλα, ξανά τραβούσα, ξανά έβγαινε και έπαιρνε το δικό της δρόμο στο πάτωμα… αυτή την αίσθηση και τα νεύρα μου που τέντωναν, ακόμα τη θυμάμαι. Κάποια στιγμή, καθώς έπλεκα, αφήνω την κουλούρα χύμα στο πάτωμα και αυτή πήγαινε τη βόλτα της όσο εγώ έπλεκα… ουφ ησύχασα… έλα μου ντε όμως που σιγά σιγά βρώμιζε το νήμα…

Όχι τίποτα άλλο, αλλά γενικά η τέχνη του πλεξίματος επιδρά τόσο αγχολυτικά πάνω σου, σε ηρεμεί θαρρείς, δημιουργείς με τα χέρια σου όμορφα πραγματάκια και συγχρόνως η σκέψη σου ταξιδεύει! Να μη στη χαλάει τη διάθεση το νήμα! 

Για αυτό και μόλις είδα αυτό το καταπληκτικό αξεσουάρ για το νήμα, δεν κρατήθηκα και σκέφτηκα ότι αξίζει να το δημοσιεύσω. Καταπληκτική ιδέα και λειτουργική! Βάζεις την κουλούρα σου στο κεραμικό αυτό μπωλ, περνάς και το νήμα στο ειδικό κενό και τελείωσες με την …αναζήτηση του νήματός σου. Και το πλέξιμο κυλά πλέον ήρεμα!!! 

Τι μπορεί να βρεις όταν «χάνεται» στο διαδίκτυο!

Περάστε μια βόλτα από τη διεύθυνση http://www.etsy.com/people/bridgespottery και δείτε περισσότερες λεπτομέρειες! Αν σας αρέσει μπορείτε να το παραγγείλετε!

Επίσης βρήκα κάποια blog όπου διοργανώνουν μαθήματα για την τέχνη του πλεξίματος. Μερικές τεχνικές μπορείτε να δείτε στο http://www.ftiaxto.gr/.
Αν ενδιαφέρεστε για σχετικά σεμινάρια ή μαθήματα περάστε μια βόλτα από  http://kykloi.blogspot.com/  http://www.ashinart.com/




 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Απίθανη ιδέα που μας "λύνει" τα χέρια!"

Feet First - Τα πόδια σε πρώτο πλάνο

Στον Tom Robinson και τη Verity άρεσαν πάρα πολύ τα ταξίδια και η φωτογραφία. Ο Tom ήταν λάτρης της φωτογραφίας και σε όσα μέρη πήγαιναν "τραβούσε" εκατοντάδες φωτογραφίες. Το 2005 και ενώ βρίσκονταν στο Brighton Beach (Αγγλία), σκέφτηκαν να φωτογραφίζουν ...τα πόδια τους δίπλα-δίπλα, με φόντο τον τόπο που επισκέπτονταν κάθε φορά. Τα χρόνια περνούσαν, τα ταξίδια συνεχίζονταν και κάθε φορά, σε κάθε τόπο, φωτογράφιζαν και...τα πόδια τους!

Στη συνέχεια έφτιαξαν το blog τους, το οποίο γέμισε με πάρα πολλές φωτογραφίες από τα καταπληκτικά τοπία που επισκέπτονταν, με τα πόδια τους πρώτο πλάνο!

Αυτός ο πρωτότυπος τρόπος αποτύπωσης των ταξιδιών τους συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, μόνο που με την πάροδο του χρόνου, προστέθηκαν ...άλλο ένα ζευγάρι μικρά ποδαράκια!!!
Της κόρης τους Matilda!

Απολαύστε όλες τις φωτογραφίες τους και συγχρόνως εξερευνήστε το blog  τους. http://www.tomrobinsonphotography.com/feet-first/

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Feet First - Τα πόδια σε πρώτο πλάνο"

Διαχρονικές αξίες!

Κάποια παλιά αντικείμενα, συναισθηματικής αξίας για μένα, όπως τα μπακιρένια μπρικάκια, η παλιά τσαγιέρα και τα φλυτζανάκια του καφέ, μου δημιουργούν την αίσθηση της αρμονίας. Το παλιό με το καινούργιο. Το παρελθόν με το παρόν. Το "μαζί" και το "χώρια".

Αντικείμενα  που μπορούν να σταθούν μαζί, αλλά και μόνα, όπως η τσαγιέρα που κάποιες φορές τη χρησιμοποιώ σα βάζο για λουλουδάκια πολύχρωμα. Τέλεια εικόνα σε κάποιο σημείο της κουζίνας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Διαχρονικές αξίες!"

Είσαστε για ...φύτεμα

Δεν είναι κάτι δύσκολο, όσο κι αν σας φαίνεται. Απλά χρειάζεται κάποιος χώρος, είτε στο μπαλκόνι μας, είτε στην ταράτσα μας, αλλιώς -οι τυχεροί της πόλης- σε κάποιο σημείο της αυλής!

Bέβαια, θα μου πεις, και χώρο αν έχεις, αν δεν "τραβάς" για κηπουρική, άστα να πάνε... Κάποια στιγμή της ζωής μας έρχεται "και δένει" η επιθυμία, με την ανάγκη για καλύτερη ποιότητα ζωής, για τροφή -όσο περνά από το χέρι μας- χωρίς φάρμακα κλπ.

Πάντως για όσους από εσάς η επιθυμία είναι ορατή, μη το βάλετε "κάτω" νομίζοντας ότι είναι κάτι δύσκολο πρακτικά, απεναντίας...

Φροντίδα, Αγάπη, Νερό και Διάθεση. Αυτά είναι τα "συστατικά" για ένα μικρό παρτέρι λαχανικών, ολόδικό σας. Μέχρι τώρα έχω ασχοληθεί και φυτέψει ντοματιές, αγγουριές, μαϊντανό, σέλινο, μαρουλάκια, κρεμμυδάκια, καρότα, ακόμα και μπρόκολο!!! Χαμογελάτε; Κι εγώ, όταν το σκέφτομαι...

Η επαφή μου με την κηπουρική και η ασχολία μου, εκτός των άλλων, με ηρεμεί, καθαρίζει λες το μυαλό μου... Ελπίζω να τα καταφέρω και με άλλα είδη, τεστάροντας κιόλας τα είδη που μπορούν να αναπτυχούν σε ζαρτινιέρες αλλά και σε αυτό το "τσιμεντένιο" περιβάλλον της Αθήνας!

Καλά φυτέματα να 'χουμε!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: "Είσαστε για ...φύτεμα"