Αγαπημένος τόπος η Σαντορίνη... Ποιός πήγε σε αυτό το νησί και δε μαγεύτηκε... δεν εντυπωσιάστηκε από τη λευκή, δαντελωτή κορυφογραμμή της γραφικής καλντέρας με τα μικρά -το ένα πάνω στο άλλο- λευκά της σπιτάκια, έτοιμα λες να σκορπιστούν με το φύσημα του θαλασσινού αέρα.
Χαζεύεις στην κυριολεξία στο πέρασμα της και ξεχνάς για πότε αράζει το καράβι στο λιμάνι της.Όσες φορές κι αν έχω περάσει αυτή τη διαδρομή της, πάντα, ξέρει να με εντυπωσιάζει.
Την ανάπτυξη -τουριστικά- του νησιού την έβλεπα με την πάροδο των καλοκαιριών που περνούσαμε εκεί, πάντα όμως ψάχνοντας για κάποιο σημείο που δεν θα είχε φτάσει η ...άτιμη η ανάπτυξη. Γιατί όπως και να το κάνουμε, αλλοιώνει τον τόπο, τον μεταμορφώνει σε κάτι άλλο ο τουρισμός.
Πάμε συχνά τα καλοκαίρια, σπίτι υπάρχει, μικρούλι και γραφικό, ησυχία διαθέτει γιατί βρίσκεται στη Μεσσαριά -χωριό στη μέση του νησιού- με τα στενά της δρομάκια και τα υπόσκαφα σπιτάκια.
Όπως κάθε νησί, κάθε τόπος, έχει τα μέρη που είναι άκρως τουριστικά, αλλά και σημεία που δεν τα βάζει ο νους του επισκέπτη. Μόνο αν περπατήσεις και εξερευνήσεις έναν τόπο, τον μαθαίνεις, μαθαίνεις τις φυσικές του ομορφιές, τις γραφικές του τοποθεσίες, τις παραδόσεις του και τις αδυναμίες του.
Σίγουρα η καλντέρα "κλέβει" την παράσταση στη Σαντορίνη, μα είναι κι άλλα σημεία που σε κάνουν να νιώθεις περισσότερο κάτοικος παρά τουρίστας σε αυτόν τον τόπο. Σημεία που κάποτε τα περπατούσαν οι νησιώτες, μονοπάτια που τα διάβαιναν από ανάγκη και όχι για τουρισμό και που ακόμα -αν τα περπατήσεις- σε οδηγούν σε εκπληκτικές ομορφιές.
Χαζεύεις στην κυριολεξία στο πέρασμα της και ξεχνάς για πότε αράζει το καράβι στο λιμάνι της.Όσες φορές κι αν έχω περάσει αυτή τη διαδρομή της, πάντα, ξέρει να με εντυπωσιάζει.
Την ανάπτυξη -τουριστικά- του νησιού την έβλεπα με την πάροδο των καλοκαιριών που περνούσαμε εκεί, πάντα όμως ψάχνοντας για κάποιο σημείο που δεν θα είχε φτάσει η ...άτιμη η ανάπτυξη. Γιατί όπως και να το κάνουμε, αλλοιώνει τον τόπο, τον μεταμορφώνει σε κάτι άλλο ο τουρισμός.
Πάμε συχνά τα καλοκαίρια, σπίτι υπάρχει, μικρούλι και γραφικό, ησυχία διαθέτει γιατί βρίσκεται στη Μεσσαριά -χωριό στη μέση του νησιού- με τα στενά της δρομάκια και τα υπόσκαφα σπιτάκια.
Όπως κάθε νησί, κάθε τόπος, έχει τα μέρη που είναι άκρως τουριστικά, αλλά και σημεία που δεν τα βάζει ο νους του επισκέπτη. Μόνο αν περπατήσεις και εξερευνήσεις έναν τόπο, τον μαθαίνεις, μαθαίνεις τις φυσικές του ομορφιές, τις γραφικές του τοποθεσίες, τις παραδόσεις του και τις αδυναμίες του.
Σίγουρα η καλντέρα "κλέβει" την παράσταση στη Σαντορίνη, μα είναι κι άλλα σημεία που σε κάνουν να νιώθεις περισσότερο κάτοικος παρά τουρίστας σε αυτόν τον τόπο. Σημεία που κάποτε τα περπατούσαν οι νησιώτες, μονοπάτια που τα διάβαιναν από ανάγκη και όχι για τουρισμό και που ακόμα -αν τα περπατήσεις- σε οδηγούν σε εκπληκτικές ομορφιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου