Πόσες φορές, μετά από μια βόλτα στη θάλασσα, φύγατε με τα χέρια σας γεμάτα κάθε λογής φυσικά υλικά, είτε αυτά είναι ξυλαράκια που έχει ξεφράσει η θάλασσα, είτε μικρά κοχυλάκια, ακόμα και διαφόρων μεγεθών και σχήματος πέτρες!
Εδώ και χρόνια, τα καλοκαίρια μου ή όποτε βρεθώ σε ακρογιαλιά, περπατώντας δίπλα στη θάλασσα βρίσκω ...θησαυρούς! Να, σαν και αυτές τις πέτρες, που έχω φωτογραφίσει. Η φύση μας γεμίζει στολίδια, που σαν τα βάλουμε σε κάποιο σημείο στο σπίτι μας, στο μπαλκόνι μας, μας αλλάζει όλη η διάθεση.
Η πέτρα-καρδιά... που πάνω της κράτησα τη σημείωσή μου. Αυτό σκέφτηκα όταν την έπιασα στα χέρια μου, αυτό και αποτύπωσα.
Χαζεύοντας κάποιες από τις πέτρες που έχω κατά καιρούς μαζέψει, κάποιες ταίριαζαν τόσο η μία με την άλλη, που με λίγη φαντασία, δημιουργήθηκε κάτι άλλο... σαν αυτό το καραβάκι, απλά και μόνο από δύο πέτρες, χωρίς ίχνος επεξεργασίας, γιατί το φυσικό ταίριασμα το προτιμώ.
Μόνο να, χρειάστηκε λίγη κόλλα σιλικόνης για να τις κρατήσω ...ενωμένες!! Τόσο απλά...
Εδώ και χρόνια, τα καλοκαίρια μου ή όποτε βρεθώ σε ακρογιαλιά, περπατώντας δίπλα στη θάλασσα βρίσκω ...θησαυρούς! Να, σαν και αυτές τις πέτρες, που έχω φωτογραφίσει. Η φύση μας γεμίζει στολίδια, που σαν τα βάλουμε σε κάποιο σημείο στο σπίτι μας, στο μπαλκόνι μας, μας αλλάζει όλη η διάθεση.
Η πέτρα-καρδιά... που πάνω της κράτησα τη σημείωσή μου. Αυτό σκέφτηκα όταν την έπιασα στα χέρια μου, αυτό και αποτύπωσα.
Χαζεύοντας κάποιες από τις πέτρες που έχω κατά καιρούς μαζέψει, κάποιες ταίριαζαν τόσο η μία με την άλλη, που με λίγη φαντασία, δημιουργήθηκε κάτι άλλο... σαν αυτό το καραβάκι, απλά και μόνο από δύο πέτρες, χωρίς ίχνος επεξεργασίας, γιατί το φυσικό ταίριασμα το προτιμώ.
Μόνο να, χρειάστηκε λίγη κόλλα σιλικόνης για να τις κρατήσω ...ενωμένες!! Τόσο απλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου