Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν πολύ τα γιαουρτάκια στο πήλινο δοχείο. Θέλεις γιατί έχω μνήμες, θέλεις γιατί "ελπίζω" ότι είναι πιο υγιεινά από εκείνα τα βιομηχανοποιημένα, τέλος πάντων, με τον καιρό είχα μαζέψει αρκετά από αυτά τα μικρά πήλινα δοχεία. Τα στοίβαζα στο ντουλάπι υποσχόμενη πως κάτι θα βρω να τα κάνω.
Μέχρι προχθές, που, καθώς έφτιαχνα τον κήπο, ονειρευόμουν τις καλοκαιρινές βραδιές με τα αγαπημένα μου κεράκια συντροφιά και την καλή μουσική να με ταξιδεύει... και τσουπ... η σκέψη μου πήγε σε εκείνα τα πήλινα και η φαεινή ιδέα μου κατέβηκε...
Όχι τίποτα σπουδαίο, αλλά να, δεν θα ήταν όμορφα να τους δώσω ένα χρωματάκι έντονο (βλέπεις η άνοιξη σε προδιαθέτει για τέτοιες σκέψεις) και να βάλω τα ρεσώ μου μέσα; Μμμμμ... κάτι σαν... κηροπήγια...
Kαι ευθύς έδρασα....
Άρχισα σιγά σιγά τη δουλειά... μμμ... τι χρώματα να διαλέξω άραγε...
Έφτιαξα τα πρώτα τέσσερα πήλινα... Στη συνέχεια, επειδή μου φαίνονταν λίγο... γυμνά, είπα να επιστρατεύσω την "παιδική" μου φαντασία και να βάλω και κανένα σχεδιάκι, τίποτα ιδιαίτερο, κανένα αστεράκι, βούλες κλπ.
Μμμμ, έτσι μου άρεσαν περισσότερο. Τα άφησα στην ησυχία τους, να στεγνώσουν, σήμερα τα πέρασα και με σπρέυ διάφανο για να σταθεροποιηθεί το χρωματάκι τους και πριν λίγο τα... φώτισα!
Έβαλα δηλαδή τα ρεσώ μέσα, έκανα τη δοκιμή μου και μου άρεσαν, ναι, ήταν ιδιαίτερα, ίσως γιατί τα έφτιαξα με τα χεράκια μου, ποιος ξέρει...
Τώρα θα πάρουν το δρόμο, για την ταράτσα, έρχονται γλυκές καλοκαιρινές νύχτες μπροστά μου!
Τελικά, το θέμα της ανακύκλωσης ή της επαναχρησιμοποίησης είναι αστείρευτο. Και ανακύκλωση δεν λέω μόνο ποιο αντικείμενο θα το στείλω για ανακύκλωση, αλλά ποιο αντικείμενο θα του κάνω "άλλον" ένα κύκλο ζωής!
Καλό μας βράδυ :)))))))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου